IMAG0480

172

& Arrwyta

mvh (południowa Kalifornia), a jogo charakterystyk |®p| temperaturą ok. 3W i łagodne. des/c/owc

) cechą /(my / to

'    . ^v_, y ■    - -    -^JSUche i,, i

Na wyspach Morza Karaibskiego występuje klimat podró\vnikowv porami dowozowy mi w ciągu roku.    ^y' *^łttwya«j j/a

Ameryka Północna charaktery/uje się stosunkowo dobrze rozwinie, ną, która jest jednak nierównomiernie rozmieszczona. Najdłuższymi Jek^N kenzie (4,24 tys, km), Missisipi (3,78 tys. km), Jukon (3,18 tys. km), Rio Gra ^ tys, km) i Kolorado (2,33 tys. km). Największe dorzecze i nujdhiższy ciąg rzeczny*

Missisipi i Missouri (5,^y7 tys. km). Na kontynencie występuje znaczna liczba których łączna powierzchnia wynosi ok. 600 tys. km¹. Do największych należą,

Górne, Huron, Michigan, Erie, Ontario, Wielkie Jezioro Niedźwiedzie, Wielkie W Niewolnicze, Jezioro Reniferowe, Winnipeg i Athabaska. Większość ma charakter^ lodowcowy. W Ameryce Środkowej jeziora mają genezę tektoniczną i wulkaniczną,^ większe z nich jest jezioro Nikaragua. W Wielkiej Kotlinie występują jeziora slono*M ne, np. Wielkie Jezioro Słone. Jeziora te zmieniają swój zasięg lub okresowowys^ Powierzchnia kontynentu Ameryki Południowej wynosi 17,8 min km\ Jego cą, I jest masywność i zwartość. Linia brzegowa jest słabo rozwinięta, z niewielką półwyspów i zatok. Wyspy są położone blisko brzegów, największe to Ziemia (71,5 tys. knr) oraz w delcie Amazonki llha de Marajó (42 tys. km¹). Najbardaejod^ lone od brzegów są — archipelag Falklandów (Malwinów) i należące administracja* do Ekwadoru - Wyspy Galapagos. Do największych zatok należą: Zatoka Wenead. ska, Paria, Guanabara, estuarium La Platy, Bahfa Blanca, San Matias i San Joigg.% brzeża Ameryki Południowej są zróżnicowane — klifowe, płaskie, deltowe, laguno*, i mangrowe.

Ameryka Południowa jest kontynentem rozległych nizin, wyżyn i gór. PodwzgWa powierzchni dominują: Wyżyna Brazylijska, Nizina Amazonki z Niziną Orinoknoni Andy. Do większych jednostek orograficznych należą także: Wyżyna Gujańska Ni® Boliwijska, równina Gran Chaco, Pampa i Wyżyna Patagońska. Wzdłuż całego feft nentu, na długości ponad 9 tys. km, ciągnie się potudnikowo tuk Andów. W rejonie aS»» ka, gdzie wznoszą się szczyty wulkanów Cotopaxi (5897 ni n.p.m.) i Chimborazo (BlOi n.p.m.), łańcuch górski jest wąski. Ku północy rozgałęzia się na kilka ramion (Konhto Wschodnia, Środkowa i Zachodnia), z których jedne łączą się z górami nawyka Morza Karaibskiego, a inne z Kordylierami Ameryki Środkowej na Przesmyku skim. Na południe od równika Andy ciągną się dwoma głównymi łańcuchamiotaoajw-mi kotliny śródgórskie. Jedno pasmo ciągnie się wzdłuż wysp nadbrzeżnych,drugich jem lądu. Na pograniczu Argentyny i Chile leży najwyższy szczyt Andów - Aconcaęa (6960 m n.p.m.). Liczne szczyty andyjskie to wygasłe stożki wulkaniczne. Do czyifflń wulkanów należą m.in.: Llullaillaco (6723 m n.p.m.), Ampato (6300 m n.p.m.)i®> (5822 m n.p.m.). W Andach na wysokości 3812 m leży najwyżej potożone na świecką łowne jezioro Titicaca (box 98).

orazi

Najbardziej sprzyjające warunki klimatyczne do rozwoju turystyki nadmorskiej stępują w południowo-wschodniej Brazylii, gdzie panuje klimat zwrotnikowy wtó® j^{na Nmn,e U Plat}7 (wschodnie wybrzeża Argentyny i Urugwaju), która iedj