wydarzeń zawiera monografia S. Piłaszewicza Potęga Księgi i Miecza. Religia| cywilizacja i kultura islamu w Afryce Zachodniej. Tam Czytelnik znajdzie bardziej szczegółowe informacje o charakterze historycznym, tutaj zostaną omówione jedynie najważniejsze organizmy polityczne, te, które wpłynęły w największym stopniu na rozwój cywilizacji muzułmańskiej w Czarnej Aftyce.
Takrur
Takrur to jedno z najwcześniejszych państw muzułmańskich w regionie, którego rozkwit przypada na wiek IX. Już wtedy był to kraj pslamizowany, a jego mieszkańcy znani z pobożności. O ich istnie-niuiwiedzieli muzułmanie z Bliskiego Wschodu, ponieważ byli dość częstymi gośćmi w Mekce i Medynie, do których przybywali jako pielgrzymi. To właśnie Wardżabi (zm. 1040 r.), książę Takruru (lub jego syn Labi), uważany jest za pierwszego władcę muzułmańskiego w Afryce na południe od Sahary. Określenie Takruri - Takrurczyk stało się na kilka wieków synonimem afrykańskich muzułmanów (później przekształciło się w „Tukuler”, stosowane do dnia dzisiejszego - o Tukulerach będziemy jeszcze mówić). Al-Bakri w XII w. opisuje Takrur jako dobrze fimkejonujące państwo. Wkrótce, nie radząc sobie w sytuacji zmiany przebiegu szlaków handlu transsa-haryjskiego, Takrur uległ przeważającej sile Ghany.
f
Gli a
ii
Średniowieczna (i starożytna?) Ghana to jedno z najstarszych i najpotężniejszych państw Afryki. Obejmowała w przybliżeniu obszary'dzisiejszej Mauretanii, Senegalu, Mali i Gwinei4 i nie należy
I S. Piłaszewicz, Potęga Księgi i Miecza. Religia, cywilizacja i kultura islamu ĘW Afryce Zachodniej, Warszawa 1994, s. 23.