IMAG0660

■ ii. m>—i jummt otowwr, iwwasaflce się «v HV*“ ■nrrfctiira Ir nffliw skierują się w aoaowę pet' c.:vT-ł, » wyraka czepo powsosiae aatęamidkmciC ko>

Ctso. 9NNB liirfUTIH ił>C- 3.3$ j

Fas pnriUKTiM »    W tarMCaCie

i*:; pttawi aę * mmmc «cnqu óhśpś£ yepp fcessay bławcaw? żwsęktsa ne tsybfcc. x Ja wtmtwni gdy om%-|Mt ffaKspoMr ynaai CbJ^ą wsady tćy żacm. * pwi.uj *yqnMa aajt spowelMony. Mocą* os, z * r?m ■aaMacir ac iar je.'-.w Jo podlęcii baJcep %>A^r-=nvcl%. fesp, w k?.lrrrr. aoscępuye przebicie isyb•Jwcłtruśrcmr Je pMEndMi    wau

^-jjskr.-.wtłć;5ł«_t-, arawKwi.nasooMocc Jak.%pnt-mm ■ 7. r> władana r.r mym*mR?wmc aUarypat

I>raca;    m spraęMwt matm J&kładac

ikifat jucM jaiwe ac wykastoje czaat* .< s..'. rj. 'ik-aza*"* iwz z* j»aw4iflkwwk racby sęka aetai SMAaawawać mtc-£> fj&naa f aiaoMMi z ! w -... o. ' V gbJasndfc sMajdi u fpsgwte«&góawydk pg»rt» s*- liiCŁ -/ *—wc»<MOK>r—wactt iMr uwiiraf; arapna i«®6ca»* a{!*i j*.    • —sł. ii IT-' - Cfwatee m-

fcrarnTi ±m<. — aac mhśi pnifcpJtfcit Mapek ; -uwaSKaaacw: Immk aacHL OnfwiiaflryMi pcie-gannr m kuwaewaaa: waraat* aęfas fnpiT jitfciaói Me 2: waeęo sin n1w~^|ii'| wAonaaJaJir. se peacem K aę> mc «kmk (Jb aa bla b*e*. .: V amyfa. r om iapeacł ~adriaAifąng. ae ni^rjia w cąpu Jam

r ansta kęsa frłiranoitwRgo ocas agba acoga—nc-typamięi faanriwin ecsom. gracJr ałnwnr u~n minima ^łŁ

UirhwomMinyyyąMieatiaieaawpo JxanM ap»c v jaańe wart, poaieważ traryr nę aiafaea kułage nasrych gsdaae} pneaape być Vwyi-cyaa acdaacBBB bnr¥nJajM (iyc. 3.28). Oczywiste jest. ic po cSojśdu Jo płasseya^ zgryzowe} aly ruda

sporałaiaię procesy entpcyjae - soje. mą mc tmcmd mezawwaćaJoe. cbocog nadai    W okresie wy

równywania wlodrtrtk«p) wieflcość przyrostów zębów jesc pnpoiq(MaiM Jo procesów iTramyili. mdocrssfdł na ga4ęi* zucfewy (ryc. 3.29). GJy rflofoić gałęa zadswy snęba nę, poprzeć cdfbbn aę <4 hoJl tworzy aę wcina pnwnrA poiwMiyąca no wy. rawawir kosoń zęfców VWki*K Jo kcóta aie —n jp skk w pb sperib ae Jwa procesy tę ze sobą f-i|tini, a poMewar *iek pycaJ rwrttiyącycfc oriaJaRsów om wojr korzetwe w Krwąant te; rapadkz. teslo mą ono te ukoi iaw^ek inrwfaó

fOpM

t

t

SJ) wyeafatme podoasBamoe ^

Ryc 3.2S.S rkrawyraie pnakmtae rówwnp po-

Mijł-y aóasa po*, ju^ącya wycyaoaw aęfaa < jJ»m mo prae-nwitMlsjyyaa po Jrnia aę aęhe w jaawr waq

Ryc. 3.29. Wysokość korony zęba po osiągnięciu przez niego piaszczyzny zgryzowej równa wielkości wzrostu pionowego gałęzi żuchwy u pacjenta rosnącego prawidłowo. Wzrost pionowy zapewnia przestrzeń między szczęką i żuchwą, a rosnące zęby wypełniają ię przestrzeń, wyirynając się stopniowo pomiędzy 10. (czarny) i 14. rokiem życia (czerwony), jest to prawidłowy wzorzec wzrostowy

•■■csm aan^

MMasąapz w 'mmm ■PłpaofeHMM

m

x WBĘgmt •* an

jr-aaądnoB}

^RT<-    U 15-letnrj Jrur»» crmli paxes wyrrynanis perwcty) zęba cranwacf) JeJ sacrrt-

* kości zanzpo cym. jak w wwku 6-7 łacwyrzn^^ on wnq Gii«MW>k«>

L cył su cm =ąb wypelmcme. osiągnął on płaaaczyanę zgryzu. Mci » o «m jak daiefca Jro* m pneł^ć ząb Jo mrugnięcia ptenrorgo konokro

OMMIB

ss aK«e ■awuf.i knanpaftcaafct

To, w jaki sposób ząb może wyrdwnsć swoim wzrostem wrrosc kości, mocna najlepiej zaobserwować na przykładzie rjawuka ankjiozy (połączenie się zęba r wyrostkiem). Ząb zagłębiający się wydaje się zagłębiać w kości, pozostając wciąż w tym samym miejscu, podczas gdy zęby r nim sąsiadujące ciągłe się wyrzynają (ryc. 3.30). Całkowita droga wyrzynającego się pierwszego zęba trzonowego wynosi około 2,5 cm. Polowa z tej odległości jest potrzebna do osiągnięcia płaszczyzny zgryzowej i prawidłowego pełnienia funkcji. Jeżeli zrost zęba z wyrostkiem wystąpi wre wczesnym okresie, co na szczęście zdarza się bardzo rzadko, ząb zagłębi stę ponownie w kości i zostanie pokryty przez otaczającą błonę śluzową, a na cym odcinku wyroccek zębodołowy znacznie stę uwypukli (ryc. 3.31).

Ponieważ opisane procesy wzrostowe przebiegają Karmo nij me, nie jest rzeczą zaskakującą, ze pokwitanio-wemu skokowi wzrostowemu towarzyszy skok wzrostu kości. Wzmacnia co przekonanie, że od momentu osiągnięcia przez ząb płaszczyzny zwarcia proces jego wyrzy-nania jest kontrolowany przez siły przeciwstawiające wyrzynaniu, a nie prze; przyspieszające je. Gdy ząb znajduje się w jamie ustnej, silanu opozycyjnymi w stosunku do sil wyczyn arna są siły żucia, siły nacisku policzków, warg i języka- Jeśli szczyt wynynanta zęba następuje w okresach spokoju, siły te są mniej istotne niż wtłaczające siły żucia. Siły dłużej trwające i o mniejszym nasileniu są istotniejsze od silniejszych i działających przez krótki okres. To właśnie one są skuteczniejsze przy wywoływaniu ortodontycznych przemieszczeń zębów (patrz rozdz. 10) i dlatego należy sądzić, ze co słabe, łec długo działające siły pobudzają wyrzynanie.

Gdy u dziecka kończy się trw. skok pokwicaniowy. zostaje osiągnięta faza wyrzynama zęba zwana mkifeień-czym wyrównaniem zgryzowym. W ciągu dalszego dorosłego życia proces wyrzynania zęba trwa nadał, ale przebiega bardzo powoli. Jeżeli nastąpi utrata zęba przeciwstawnego, proces wyrzynania zostaje znów przyspieszony i można zaobserwować wydłużanie korony klinicznej zęba. Świadczy co o cym, że procesy wzrostowe, pozosca-

mt «ic.U£|.

«. nPYwkw a

ąewBcsc&cscą cbcgói Mecach natątknfcąsn RUamaąp ■waąaWri.Wi naaęośafęac tk tuka skneta» cna aa podtooi