IMAG0679 (4)

230 ♦ II. PROGRAMY BADAN Podstawowe założenia PCTT

Na rozwój PC1T wpłynęła teoria rozwojowa Baumrind (1967,1991), wiata style wychowawcze z odmiennymi skutkami występującymi u dzieci. BaSyj sała styl autorytatywny jako taki, w którym rodzice są zarówno bardzo wyraj*] jak i również bardzo żywo reagujący. Przeprowadzone przez nią badania myślnych wyników wychowawczych, kiedy rodzice nie zaspokajali w sposóh^3 wy potrzeb dziecka w zakresie opieki i ograniczeń, została następnie popanaiM rodnymi przypadkami małych dzieci. Aby zmienić niekorzystne interakcje rodzicami i dzieckiem oraz uzyskać stosunki charakteryzujące wychowanie autonfl tywne, PCTT czerpie z teorii przywiązania i teorii socjalizacji.

Teoria przywiązania opiera się na założeniu, ie dzieci, których rcddcfiH wyczuwać ich potrzeby emocjonalne i ciepło na nie reagować, mają większe maj wytworzenia stabilnego modelu roboczego wzajemnego związku, co prowadzi doi] szej równowagi emocjonalnej. I odwrotnie, rodzice nieokazujący tolerancjiwom ekspresji emocjonalnej dzieci lub niezdolni do skutecznej reakcji na cierpienie^] nych dzieci często mają dzieci pozbawione bezpiecznej więzi. Badania konsekwfii nie pokazują, że niewłaściwa więź pomiędzy rodzicem a dzieckiem łączy się z takindl cechami dzieci, jak zachowanie agresywne, niskie kompetencje społeczne, słabe wite jętnośri radzenia sobie, niskie poczucie własnej wartości i utrudnione kontnktyiw wieśnikami. Ponadto brak bezpiecznej więzi łączy się zarówno z większym potliK mem stresu matki, jak i z zaniedbywaniem i wykorzystywaniem dziecka. Tbteż w POT; rodziców najpierw uczy się interakcji z dzieckiem (CDI), polegającym na odgiywantó roli podobnej do roli terapeutów w terapii zabawowej. Rodzice używają umiejętno® restrukturyzacji interakcji zabawowej w taki sposób, aby wytworzyć bezpieczną więt Gdy tylko opanują CDI, rodzice uczą się interakcji skierowanej ku rodzicom (Fil w której obrębie stosują pewne techniki kontroli zachowania, oparte na teorii soojft zacji. W teorii tej kładzie się nacisk na możliwości kształtujące dysfunkcjonalne infr rakcje trudnych dzieci z rodzicami, charakteryzujące się wzajemnymi i nasilając^ się zachowaniami awersyjnymi wynikającymi z prób przejęcia kontroli przez rodzk*| lub dziecko nad zachowaniem drugiej strony (np. kłótnie, krytykowanie, płaczJiwoftj agresja). Aby przerwać to błędne koło, rodzice muszą zmienić swoje postępowań^ wprowadzając jasne ograniczenia w kontekście relacji autorytatywnej. PDI szczepi nie jest nakierowana na te procesy dzięki wprowadzeniu stałych konsekwencji w te®* ^tekśae pozytywnej więzi między rodzicem a dzieckiem, ustanowionej za pomoc? w terakcji CDI.

Cele FC1T

więzi między rodzicami a dzieckiem oraz słabych hmiejętnofai'

^zaf*^lowani^a dziecka pozwala przewidzieć poważniejsze zachowani

ffggffEfrtftjBden z tych czynników w izolacji. PCITma zatem na celu poprawieni

»_- -_!_-_!_I . I_u_i....."inni