rurmd icidpii
Każda faza leczenia rozpoczyna się sesją dydaktyczną, podczas której terapeuta wJ jaśnia i demonstruje umiejętności skierowane na dziecko lub rodziców, po czym^ stępują sesje treningowe, kiedy to rodzice ćwiczą te umiejętności ze swoim dziee-kiem, a terapeuta udziela im podpowiedzi i dostarcza wzmocnienia, aby ukształtJ wać nowe zachowania. W sesjach treningowych terapeuta najpierw szybko sprawdza pracę domową i, jeśli jest to wskazane, udziela rodzicom pomocy. Następnie terapeuta obserwuje i koduje zachowania rodziców w ciągu pięciominutowej interakcji, J pomaga mu określić, które umiejętności rodzice opanowali, a które będą ważnymi celami treningowymi podczas sesji.
Trening zwykle odbywa się w pokoju zabaw, wyposażonym w lustro jednostronne i system słuchawek dousznych przeznaczonych do treningu rodziców podczas zabawy z dzieckiem. Jeżeli nie ma dostępu do takiego systemu, terapeuta z głębi w pokoju daje rodzicom informacje zwrotne na temat umiejętności nabytych w CDI lub PDI | (np. JDobrze wyrażona pochwała”, „Dobre bezpośrednie polecenie”), sposobu ichuży-da (JDoskonały entuzjazm”, „Bardzo dobrze, że zachował (a) pan(i) spokój”) lub ii wyniku („Wydaje się, że bardziej się stara, gdy się go chwali” i „Uspokoiła się zaraz,! gdyzignorował(a) pan(i) jej popłakiwanie”). Terapeuta również podaje propozycje („Chwal ją jak najwięcej, gdy spokojnie bawi się zabawkami”) i delikatnie poprawiai („Ojej, to było pytanie!”).
Pod koniec każdej sesji terapeuta przegląda z rodzicami tabelę pokazującą, jak I często korzystali ze zdobytych umiejętności we wstępnym, pięciominutowym okresie obserwacji. Tabela ta zawiera dane z każdej sesji, rodzice mogą więc zobaczyć, jakie poczynili postępy. Używając jej, rodzice mogą zdecydować, na której umiejętności skupić się najbardziej podczas codziennych domowych sesji praktycznych w kolej-. nym tygodniu._ ■ r;
pi
lim
tOWe