Poznaj C++ w$ godziny0024

8 Godzina 1

Książka „Poznaj C++ w 24 godziny” nie przyjmuje żadnych założeń co

NOWY TERMIN

do systemu operacyjnego, z którego korzystasz. To książka uczy ANSI C++. ANSI C++ to międzynarodowy standard C++, poprawny dla każdej platformy i dowolnego środowiska.

W tej książce nie napotkasz informacji o tworzeniu okienek, dialogów, grafiki itp. Wszystkie te składniki są zależne od systemu operacyjnego (Windows, UNIX, DOS). Do oglądania wyników naszej pracy wykorzystamy standardowe wyjście. Aby tego dokonać, musisz ustawić swój kompilator tak, aby generował tzw. aplikacje dla konsoli. Niektóre kompilatory przeznaczone dla takich środowisk, jak Windows, Mac czy innych okienkowych określają takie aplikacje jako: „ąuick window”, „simple window", ewentualnie „console window”.

Kompilator i edytor

Kompilator może być zintegrowany z edytorem tekstu lub może wymagać użycia zewnętrznego edytora. Przy zapisywaniu tekstu programu musisz pamiętać, aby zachowywać go jako zwykły plik tekstowy, bez informacji np. o formatowaniu. Przykładem edytorów, które to umożliwiają są np.: Notatnik z Windows, Edit z DOS-a, Brief, vi. Wiele dużych procesorów tekstu takich jak np.: WordPerfect czy Word, również pozwalają na zapisanie zwykłego, tekstowego pliku.

Pliki tworzone w edytorze nazywane są plikami źródłowymi i w C++ zazwyczaj zapisywane są z rozszerzeniami . CPP,    . CP lub . C. W tej książce przyjmiemy za

standardowe rozszerzenie . CPP. Jeśli twój kompilator wymaga innego, to możesz . CPP zamienić na to wymagane.

UWAGA: Większość kompilatorów C++ nie zwraca uwagi na to, jakie rozszerzenia nadasz swoim plikom, ale jeśli nie podasz żadnego rozszerzenia, to będą standardowo używać domyślnego .CPP.

NIGDY

ZAWSZE

Zawsze używaj zwykłego edytora tekstu do tworzenia kodów źródłowych. Jeśli jest to możliwe to wykorzystuj edytory zintegrowane z kompilatorem.

Zawsze zapisuj pliki z rozszerzeniem .C, .CP lub .CPP.

Zawsze zapoznawaj się z dokumentacją, jeśli nie jesteś pewien, jak należy wykorzystać twój kompilator lub linker. Upewnij się, czy wiesz jak program skompilować i zlinkować.

Nigdy nie używaj procesorów tekstu, które zapisują pliki w niestandardowym formacie, z wykorzystaniem dodatkowych informacji o tekście. Jeśli musisz korzystać z procesora tekstu, zawsze zapisuj pliki w formacie ASCII.

Książka „Poznaj C++ w 24 godziny" nie przyjmuje żadnych założeń co do systemu operacyjnego, z którego korzystasz. To książka uczy ANSI C++. ANSI C++ to międzynarodowy standard C++, poprawny dla każdej platformy i dowolnego środowiska.

NOWY TERMIN

W tej książce nie napotkasz informacji o tworzeniu okienek, dialogów, grafiki itp. Wszystkie te składniki są zależne od systemu operacyjnego (Windows, UNIX, DOS). Do oglądania wyników naszej pracy wykorzystamy standardowe wyjście. Aby tego dokonać, musisz ustawić swój kompilator tak, aby generował tzw. aplikacje dla konsoli. Niektóre kompilatory przeznaczone dla takich środowisk, jak Windows, Mac czy innych okienkowych określają takie aplikacje jako: „ąuick window", „simple window", ewentualnie „console window".

Kompilator i edytor

Kompilator może być zintegrowany z edytorem tekstu lub może wymagać użycia zewnętrznego edytora. Przy zapisywaniu tekstu programu musisz pamiętać, aby zachowywać go jako zwykły plik tekstowy, bez informacji np. o formatowaniu. Przykładem edytorów, które to umożliwiają są np.: Notatnik z Windows, Edit z DOS-a, Brief, vi. Wiele dużych procesorów tekstu takich jak np.: WordPerfect czy Word, również pozwalają na zapisanie zwykłego, tekstowego pliku.

Pliki tworzone w edytorze nazywane są plikami źródłowymi i w C++ zazwyczaj zapisywane są z rozszerzeniami .CPP, .CP lub . C. W tej książce przyjmiemy za standardowe rozszerzenie .CPP. Jeśli twój kompilator wymaga innego, to możesz . CPP zamienić na to wymagane.

UWAGA: Większość kompilatorów C++ nie zwraca uwagi na to, jakie rozszerzenia nadasz swoim plikom, ale jeśli nie podasz żadnego rozszerzenia, to będą standardowo używać domyślnego .CPP.

ZAWSZE	NIGDY
Zawsze używaj zwykłego edytora tekstu do tworzenia kodów źródłowych. Jeśli jest to możliwe to wykorzystuj edytory zintegrowane z kompilatorem. Zawsze zapisuj pliki z rozszerzeniem .C, .CP lub .CPP. Zawsze zapoznawaj się z dokumentacją, jeśli nie jesteś pewien, jak należy wykorzystać twój kompilator lub linker. Upewnij się, czy wiesz jak program skompilować i zlinkować.	Nigdy nie używaj procesorów tekstu, które zapisują pliki w niestandardowym formacie, z wykorzystaniem dodatkowych informacji o tekście. Jeśli musisz korzystać z procesora tekstu, zawsze zapisuj pliki w formacie ASCII.