Poznaj C++ w$ godziny0226

Tablice 217

Jednak taka reprezentacja mniej przystaje do rzeczywistości niż tablica dwuwymiarowa. Na początku gry król stoi na czwartym polu w pierwszej kolumnie. Licząc od zera, ta pozycja odnosi się do:

Pole[0] [3] ;

oczywiście przy założeniu, że pierwszy indeks odnosi się do wierszy, a drugi do kolumn. Numerację wierszy i kolumn na szachownicy pokazuje rysunek 15.3.

Inicjalizacja tablic wielowymiarowych

Tablice wielowymiarowe można również inicjalizować w momencie deklaracji. Lista wartości jest przypisywana począwszy od ostatniego indeksu aż do pierwszego. Łatwiej to będzie zrozumieć na przykładzie. Jeśli masz tablicę:

int Tablice[5][3];

To pierwsze trzy wartości zostaną umieszczone w Tablica[0], kolejne trzy w Tablica [1] itd.

Inicjalizacje tej tablicy może wyglądać np. tak:

int Tablica[5][3] = ( 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15 '■*>;

Jednak dla większej przejrzystości zapisu lepiej jest pogrupować te liczby za pomocą

klamer zgodnie z wymiarami:

int Tablica[5][3] = { { 1, 2, 3 },

{4, 5, 6},

(7, 8, 9),

{10, 11, 12),

{13, 14, 15} };

Kompilator pomija wewnętrzne klamry ale dla użytkownika stanowią one znaczne ułatwienie w przypisaniu wartości do odpowiednich elementów.

Każda wartość musi być oddzielona przecinkiem. Wszystkie wartości muszą być umieszczone w klamrach. Cała inicjalizacja kończy się średnikiem.

Listing 15.3 tworzy dwuwymiarową tablicę. Pierwszy wymiar to liczby od 0 do 4. Drugi wymiar zawiera podwojone wartości liczb z pierwszego wymiaru.

Listing 15.3. Tworzenie tablicy dwuwymiarowej

1:    #include <iostream.h>

2:    int main()

3:    {

4:    int    Tablica[5][2] = { {0,0}, {1,2}, {2,4}, {3,6}, {4,8}};

5:    for    {int    i = 0; i<5; i++)

6:    for    (int    j=0; j<2; j++)

7:    {

cout « "Tablica!" « i « "][" « j « "]: ";

8

Jednak taka reprezentacja mniej przystaje do rzeczywistości niż tablica dwuwymiarowa. Na początku gry król stoi na czwartym polu w pierwszej kolumnie. Licząc od zera. ta pozycja odnosi się do:

Pole[0][3];

oczywiście przy założeniu, że pierwszy indeks odnosi się do wierszy, a drugi do kolumn. Numerację wierszy i kolumn na szachownicy pokazuje rysunek 15.3.

Inicjalizacja tablic wielowymiarowych

Tablice wielowymiarowe można również inicjalizować w momencie deklaracji. Lista wartości jest przypisywana począwszy od ostatniego indeksu aż do pierwszego. Łatwiej to będzie zrozumieć na przykładzie. Jeśli masz tablicę:

łnt Tablice[5][3] ;

To pierwsze trzy wartości zostaną umieszczone w Tablica [0], kolejne trzy w Tablica [1] itd.

Inicjalizacje tej tablicy może wyglądać np. tak:

int Tablica[5][3] = { 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15

Jednak dla większej przejrzystości zapisu lepiej jest pogrupować te liczby za pomocą klamer zgodnie z wymiarami:

int Tablica[5][3] = ( { 1, 2, 3 ),

14, 5, 6),

17, 8, 9),

110, 11, 12),

{13, 14, 15) );

Kompilator pomija wewnętrzne klamry ale dla użytkownika stanowią one znaczne ułatwienie w przypisaniu wartości do odpowiednich elementów.

Każda wartość musi być oddzielona przecinkiem. Wszystkie wartości muszą być umieszczone w klamrach. Cała inicjalizacja kończy się średnikiem.

Listing 15.3 tworzy dwuwymiarową tablicę. Pierwszy wymiar to liczby od 0 do 4. Drugi wymiar zawiera podwojone wartości liczb z pierwszego wymiaru.

Listing 15.3. Tworzenie tablicy dwuwymiarowej

1:    #include <iostream.h>

2:    int main()

3:    1

4:    int    Tablica[5J[2) =    { 10,0), <1,2), 12,4), 13,6), {4,8});

5:    for    (int    i = 0; i<5;    i++)

6:    for    (int    j=0; j<2; j++)

7:    1

cout « "Tablica[" « i « ”][" « j «

8: