Poznaj C++ w$ godziny0108

Więcej o klasach 95

Więcej o klasach 95

Dlaczego wykorzystywać kompilator do wyszukiwania błędów?

Smutną programistyczną rzeczywistością jest fakt, że żaden programista nigdy nie tworzy kodu wolnego od błędów. To co odróżnia profesjonalistów od amatorów to nie to, że kod profesjonalisty jest perfekcyjny, lecz to, że błędy są wykrywane i poprawiane przed wprowadzeniem produktu do powszechnego użytku, a nie po.

Błędy kompilacji są to błędy zgłaszane w trakcie kompilacji programu, są one dużo lżejsze Gęśli można tak powiedzieć o błędach) od błędów wykonania programu, czyli tych, które wychodzą na jaw w trakcie działania programu (np. błędne wyniki).

Błędy kompilacji są dużo łatwiejsze do znalezienia i poprawienia. Program można uruchomić wielokrotnie i mimo tego nie sprawdzić wszystkich możliwych przypadków działania. Błędy wykonania mogą pozostać długo w ukryciu w przeciwieństwie do błędów kompilacji, które ujawniają się przy każdym wykonaniu tego procesu. Cała sztuka programowania opiera się na upewnieniu się, że program nie posiada błędów powodujących nieprawidłowe działanie. Jedną ze stosowanych technik jest właśnie wykorzystanie kompilatora do wychwycenia błędów w fazie rozwijania aplikacji.

Gdzie umieszczać deklaracje i definicje metod

Każda zadeklarowana w klasie funkcja musi posiadać definicję. Definicja nazywana jest również implementacją. Tak jak w przypadku zwykłej funkcji, tak w przypadku metody klasy występuje nagłówek funkcji i jej treść.

Definicja musi być umieszczona w pliku dostępnym dla kompilatora. Większość kompilatorów C++ wymaga, aby treść programu była zawarta w plikach z rozszerzeniem ,C lub .CPP. W tej książce wykorzystujemy .CPP. Jeśli masz jakieś problemy z plikami, sprawdź w dokumentacji od swojego kompilatora, czy dopuszcza on stosowanie takich rozszerzeń.

Wiele kompilatorów zakłada, że programy w plikach z rozszerzeniem .C są zwykłym kodem c, natomiast te z rozszerzeniem .cpp są programami w C++. Możesz stosować dowolne rozszerzenia, ale stosowanie .cpp będzie minimalizować wszelkie nieporozumienia związane z nazewnictwem plików.

Zazwyczaj będziesz musiał dodać wszystkie pliki .CPP do projektu (project file) albo do pliku wykonującego (makefile). Jeśli korzystasz ze zintegrowanego środowiska, to poszukaj opcji „Dodaj pliki do projektu” (add files to project). Każdy plik .CPP musi być dołączony do pliku projektu, tak aby został skompilowany i dołączony do programu wynikowego.

Dlaczego wykorzystywać kompilator do wyszukiwania błędów?

Smutną programistyczną rzeczywistością jest fakt, że żaden programista nigdy nie tworzy kodu wolnego od błędów. To co odróżnia profesjonalistów od amatorów to nie to, że kod profesjonalisty jest perfekcyjny, lecz to, że błędy są wykrywane i poprawiane przed wprowadzeniem produktu do powszechnego użytku, a nie po.

Błędy kompilacji są to błędy zgłaszane w trakcie kompilacji programu, są one dużo lżejsze (jeśli można tak powiedzieć o błędach) od błędów wykonania programu, czyli tych, które wychodzą na jaw w trakcie działania programu (np. błędne wyniki).

Błędy kompilacji są dużo łatwiejsze do znalezienia i poprawienia. Program można uruchomić wielokrotnie i mimo tego nie sprawdzić wszystkich możliwych przypadków działania. Błędy wykonania mogą pozostać długo w ukryciu w przeciwieństwie do błędów kompilacji, które ujawniają się przy każdym wykonaniu tego procesu. Cała sztuka programowania opiera się na upewnieniu się, że program nie posiada błędów powodujących nieprawidłowe działanie. Jedną ze stosowanych technik jest właśnie wykorzystanie kompilatora do wychwycenia błędów w fazie rozwijania aplikacji.

Gdzie umieszczać deklaracje i definicje metod

Każda zadeklarowana w klasie funkcja musi posiadać definicję. Definicja nazywana jest również implementacją. Tak jak w przypadku zwykłej funkcji, tak w przypadku metody klasy występuje nagłówek funkcji i jej treść.

Definicja musi być umieszczona w pliku dostępnym dla kompilatora. Większość kompilatorów C++ wymaga, aby treść programu była zawarta w plikach z rozszerzeniem .C lub .CPP. W tej książce wykorzystujemy .CPP. Jeśli masz jakieś problemy z plikami, sprawdź w dokumentacji od swojego kompilatora, czy dopuszcza on stosowanie takich rozszerzeń.

Wiele kompilatorów zakłada, że programy w plikach z rozszerzeniem .C są zwykłym kodem c, natomiast te z rozszerzeniem .cpp są programami w C++. Możesz stosować dowolne rozszerzenia, ale stosowanie .cpp będzie minimalizować wszelkie nieporozumienia związane z nazewnictwem plików.

Zazwyczaj będziesz musiał dodać wszystkie pliki .CPP do projektu (project file) albo do pliku wykonującego (makefile). Jeśli korzystasz ze zintegrowanego środowiska, to poszukaj opcji „Dodaj pliki do projektu" (add files to project). Każdy plik .CPP musi być dołączony do pliku projektu, tak aby został skompilowany i dołączony do programu wynikowego.