•łosi Coliados Zorraqu1no gające: tydzień szkolny trwa wiele godzin więcej niż kiedyś, nie mówiąc już o czasie, który zabierają nam zajęcia pozaszkolne i zadania, o których mówiliśmy wcześniej. Nie byłoby źle dla rodziców—aby zwalczyć stres u swoich dzieci — mieć na uwadze dziesięć rad, jakie niedawno ukazały się w znanym hiszpańskim dzień-
> Postów się na ich miejscu. Spróbuj stanąć na miejscu dziecka. Nie dopuść do tego, aby je lekceważyć przez uznanie go za .zbyt małe". Najmniejsza zmiana może u niego doprowadzić do napięcia.
> Miej oko na symptomy. Naucz się interpretować sygnały dziecięcego stresu. Niektóre dzieci interioryzują go pod postacią bólów brzucha, migreny lub zmęczenia. Inne wyrażają to takimi tikami jak rwanie włosów lub obgryzanie paznokci bądź przez utratę snu albo apetytu.
> Nie programuj dnia. Nie programuj nadmiernie dnia dzieciom. Każdego dnia zostaw im wolny czas, aby mogły się swobodnie pobawić, pospacerować na świeżym powietrzu lub pomyśleć, gdyż również tego potrzebują. Zwolnij.
> Stosuj techniki relaksacyjne. Naucz je lub praktykuj z nimi techniki relaksacji. Naucz je masażu. Pobudź do ćwiczeń fizycznych.
> Nie Sum frustraci. Naucz dzieci wyrażać swoją frustrację, nie tłum jej z zasady. Pozwól, aby wykrzyczały to do poduszki lub pobiegały aż się zmęczą i ustąpi strach.
B llundo n Uigo 1S9S). 5.23.
Nie „zarażaj" swoim stresem. Postaraj się nie przekazywać Im swoich niepokojów człowieka dorosłego. Dzieci zarażają się stresem swoich rodziców. y Rozmawiaj. Rozmawiaj ze swoimi dziećmi. Naucz je uzewnętrzniać swoje uczucia... i zgaś telewizor, kiedy jede kolację.
y Ułatwiaj dzieciom kontakt z ich rówieśnikami. Konkduj cżas, który spędzają przed telewizorem i komputerem. Pobudzaj interakcje z innymi dziećmi.
> Promuj zdrowe odżywianie. Czuwaj nad dietą, w szczególności nad spożywaniem cukru. Nic z jedzenia-śmieci.
> Dbaj o śmiech. Dzielenie się humorem jest czasami najlepszą terapią, aby złagodzić napięcia.
Modele wychowawcze każdej epoki chciały zaspokoić potrzeby człowieka i współczesnego społeczeństwa. Zawsze uznawały się za odpowiednie, aby „dać wychowanie integralne”, „wychować całą jednostkę” ze szczególną uwagą zwróconą na inteligencję, uczuciowość, postępowanie. Wielu wychowawców i instytucji poświęciło na to cały swój wysiłek i w dalszym ciągu ofiarują społeczeństwu to, co najlepsze ze swojego żyda.
Najbardziej dziś interesującą koncepcją — tak ze względu na swoje właściwości, jak i ze względu na treść — jest ta, która uznaje wychowawcę za mediatora, a ucznia za osobę otwartą na to pośrednictwo. Nie ulega wątpliwości, że w aktywnej interakcji między osobą i otoczeniem jest pośredniczą struktury poznawcze jed-1750