Poznaj C++ w$ godziny0178

Godzina 12

Zaawansowane referencje i wskaźniki

W ciągu ostatnich trzech godzin nauczyłeś się wykorzystywać referencje i wskaźniki. Teraz nauczysz się:

□    Jak wykorzystać przekazywanie przez referencje do zwiększenia efektywności programów

□    Kiedy wykorzystywać wskaźniki, a kiedy referencje

□    Jak, przy używaniu wskaźników, uniknąć problemów z pamięcią

□    Jak unikać pułapek przy wykorzystywaniu referencji

Efektywność przekazywania przez referencje

Za każdym razem, kiedy przekazujesz przez wartość obiekt do funkcji, tworzona jest kopia obiektu. Również, kiedy zwracasz obiekt z funkcji (za pomocą return) jest tworzona kopia.

W przypadku dużych, stworzonych przez użytkownika obiektów, koszt tworzenia kopii jest znaczący. Wykorzystywane jest więcej pamięci niż faktycznie potrzeba i program działa wolniej.

Rozmiar obiektu stworzonego przez użytkownika na stosie jest równy sumie wielkości jego zmiennych wewnętrznych. Każda zmienna wewnętrzna również może być kolejnym obiektem stworzonym przez użytkownika. Przekazywanie tak złożonego i dużego obiektu i kopiowanie go na stos może bardzo obciążać system i spowalniać działanie programu, przy jednoczesnym wzroście zapotrzebowania na pamięć.

Zaawansowane referencje i wskaźniki

W ciągu ostatnich trzech godzin nauczyłeś się wykorzystywać referencje i wskaźniki. Teraz nauczysz się:

□    Jak wykorzystać przekazywanie przez referencje do zwiększenia efektywności programów

□    Kiedy wykorzystywać wskaźniki, a kiedy referencje

□    Jak, przy używaniu wskaźników, uniknąć problemów z pamięcią

□    Jak unikać pułapek przy wykorzystywaniu referencji

Efektywność przekazywania przez referencje

Za każdym razem, kiedy przekazujesz przez wartość obiekt do funkcji, tworzona jest kopia obiektu. Również, kiedy zwracasz obiekt z funkcji (za pomocą return) jest tworzona kopia.

W przypadku dużych, stworzonych przez użytkownika obiektów, koszt tworzenia kopii jest znaczący. Wykorzystywane jest więcej pamięci niż faktycznie potrzeba i program działa wolniej.

Rozmiar obiektu stworzonego przez użytkownika na stosie jest równy sumie wielkości jego zmiennych wewnętrznych. Każda zmienna wewnętrzna również może być kolejnym obiektem stworzonym przez użytkownika. Przekazywanie tak złożonego i dużego obiektu i kopiowanie go na stos może bardzo obciążać system i spowalniać działanie programu, przy jednoczesnym wzroście zapotrzebowania na pamięć.