• Dzielimy klasę na dwie grupy siedzące naprzeciwko siebie i rozpoczynamy dyskusję na dowolny temat np. „Zniesienie obowiązku szkolnego dla dzieci i młodzieży”, lub „Wady i zalety komputerowej manii”, po 10 minutach następuje zmiana opcji.
• Dyskusja:
- Czy trudno jest przekonać stronę przeciwną? (dlaczego?)
- Jakie uczucia wywołuje w nas świadomość, że ktoś ma inne zdanie niż my?
• Podział losowy na 4 zespoły (Samorząd Uczniowski, harcerze, Szkolne Koło Sportowe, PCK).
Szkoła otrzymała dodatkowe fundusze w wysokości 10.000 zł. O przeznaczeniu tych pieniędzy ma zadecydować młodzież. Nie można tych pieniędzy podzielić na kwoty mniejsze niż 300 zł. Decyzji nie można podjąć drogą głosowania.
• Każda grupa ma ok. 10 min. na przygotowanie się do negocjacji i ustalenie, na co przeznaczyłaby pieniądze. Wszystkie grupy przystępujądo negocjacji, które trwająaż do podjęcia ostatecznej decyzji zaakceptowanej przez ogół.
4. Jaką wybrać szkołę? (dla maturzystów)
• Wady i zalety szkól dziennych, wieczorowych, zaocznych.
• Dlaczego warto studiować? — „burza mózgów”
5. „Bank zalet” — podwyższenie poczucia własnej wartości.
Każdy z uczniów otrzymuje listę pozytywnych cech napisanych przez nauczyciela i tyle kartek, ile jest osób w klasie (minus jedna, bo nie dla siebie).
Piszecie listy do każdego w klasie (bez podpisu) — informując go tylko o jego zaletach, o tym co sprawia, że kogoś lubimy lub go podziwiamy lub też chcemy go w czymś naśladować.
Nie oddawać pustych kartek — to sprawdzian waszej inteligencji, dobrej woli, zmysłu obserwacji, dojrzałości. Traktujmy innych tak, jak my chcemy być traktowani.
Wyznaczamy listonosza, który zbierze i odda kartki do adresata.
Każdy kto otrzymał listy, spisuje zalety na jedną kartkę, następnie wiesza w domu w wybranym przez siebie miejscu i czyta ją zawsze wtedy, gdy wątpi o własnej wartości.
Listę można samemu stale uzupełniać!
Literatura:
Arendarska A., Wójciszek K., Przygotowaniu do profilaktyki domowej, Warszawa 1997.
Bowkett S., Wyobraź sobie, że..., Warszawa 2000.
Branden N., 6 filarów poczucia własnej wartości. Łódź 1998.
Brudnik E., Moszyńska A., Owczarska B., Ja i mój uczeń pracujemy aktywnie, Kielce 2000.
Carnegie D., Jak zdobyć przyjaciół i zjednać sobie ludzi. Łódź 1981.
Gillen T., Asertywność, Warszawa 1999.
Hamer H., Oswoić nieśmiałość, Warszawa 2000.
Hardingham A., Praca w zespole, Warszawa 1998.
Jachimska M., Grupa się bawi i pracuje, Wałbrzych 1994.
Jachimska M., Scenariusze lekcji wychowawczych, Wałbrzych 1997.
Grażyna Kwella
Młodszy wiek szkolny jest najodpowiedniejszym okresem, w którym rodzice mogą pozytywnie wpływać na kształtowanie stosunku dziecka do pieniądza. Jest to właściwy czas na nauczenie planowania wydatków, podejmowania rozsądnych wyborów, przyjmowania postawy finansowej odpowiedzialności, samodzielności i rzetelności. Przekazana wiedza jest jednym z ważnych elementów przygotowujących dziecko do wejścia w samodzielne życie i radzenia sobie z zaspokajaniem własnych potrzeb i pragnień.
Każdy staje przed problemem, kiedy zacząć dawać pieniądze, jaka to ma być suma, jak ją często dawać i jak egzekwować sposób jej wydawania? Rodzice powinni jasno ustalić i konsekwentnie realizować zasady otrzymywania przez dziecko jego stałych pieniędzy tzw. „kieszonkowego”. Wypłacanie pieniędzy powinno być regularne i doty-