Streszczenie









POWRÓT DO POPRZEDNIEJ STRONY



Tkankowy aktywator plazminogenu (t-PA) i jego inhibitor typu 1 (PAI-1) w świeżym zawale mięśnia sercowego.

Robert Bujak, Jan Błażejewski, Władysław Sinkiewicz, Ewa Żekanowska, Maria Kotschy, Piotr Sobański*, Małgorzata Dowgwiłłowicz-Nowicka*, Jacek Budzyński, Andrzej Hoffmann
Akademia Medyczna, Bydgoszcz; * Szpital Wojewódzki; Bydgoszcz


Wstęp: Świeży zawał mięśnia sercowego jest spowodowany nagłym zamknięciem światła tętnicy wieńcowej przez skrzeplinę, tworzącą się na blaszce miażdżycowej, która uległa destabilizacji. Powstawaniu skrzepliny mogą sprzyjać zaburzenia układu fibrynolizy osoczowej, w którym zasadniczą rolę odgrywają tkankowy aktywator plazminogenu (t-PA) i jego inhibitor typu 1 (PAI-1). Uważa się, że wysokie stężenie PAI-1: Ag jest niezależnym czynnikiem ryzyka choroby niedokrwiennej serca (IHD), a niektórzy autorzy sugerują, że wysokie stężenie t-PA: Ag także sprzyja rozwojowi IHD.

Cel pracy: Celem pracy była ocena stężenia antygenów t-PA i PAI-1 w surowicy pacjentów ze świeżym zawałem mięśnia sercowego przed zastosowaniem leczenia fibrynolitycznego i przeciwkrzepliwego.

Metody: Stężenie antygenów t-PA i PAI-1 oceniano immunoenzymatyczną metodą ELISA. Badaniom poddano 70 chorych (56 mężczyzn, 14 kobiet) ze świeżym zawałem mięśnia sercowego. Średnia wieku badanych wynosiła 54,2 ± 7,7 lat. Grupę kontrolną stanowiło 25 osób zdrowych dobranych pod względem płci i wieku.

Wyniki: W grupie chorych ze świeżym zawałem mięśnia sercowego w stwierdzono znamiennie wyższe (p<0,02) stężenie antygenu PAI-1 i znamiennie wyższe stężenie (p<0,0002) stężenie antygenu t-PA. Metodą regresji logistycznej wykazano, że stężenie antygenu t-PA było istotnym czynnikiem predykcyjnym rozpoznania zawału serca (OR=2,84). Stwierdzono dodatnią korelację (r=0,35; p<0,005) pomiędzy PAI-1: Ag a t-PA: Ag, dodatnią korelację (r=0,47; p<0,0001) pomiędzy PAI-1: Ag a BMI oraz dodatnią korelację (r=0,29; p<0,02) pomiędzy PAI-1: Ag a stężeniem TG.

Wnioski: Podwyższone stężenie PAI-1: Ag może wskazywać na udział tego markera w patogenezie zawału serca, natomiast znamiennie wyższe stężenie t-PA: Ag może być istotnym czynnikiem predykcyjnym rozpoznania zawału serca. Dodatnie korelacje pomiędzy stężeniem PAI-1: Ag, a stężeniem TG i wskaźnikiem BMI wskazują na związek PAI-1: Ag z zespołem insulinooporności.







POWRÓT DO POPRZEDNIEJ STRONY

© Copyright by Polskie Towarzystwo Kardiologiczne 2001