PRAWO PRACY W UE
WYKA
AD 1
y
ródła prawa pracy (art. 9 Kodeksu Pracy)
 Kodeks Pracy, Ustawy, Akty wykonawcze
 Układy zbiorowe pracy, Porozumienia zbiorowe oparte na ustawach
 Regulaminy, Statuty
Zgodnie z zasadÄ… uprzywilejowania pracownika postanowienia regulacji znajdujÄ…cych siÄ™ na
niższym szczeblu nie mogą być mniej korzystne dla pracownika niż postanowienia zawarte w
regulacjach znajdujących się na wyższym szczeblu.
Zgodnie z art. 90 Konstytucji Rzeczypospolita Polska może przekazać na podstawie umowy
międzynarodowej organizacji międzynarodowej lub organowi międzynarodowemu kompetencje
organów władzy państwowej w niektórych sprawach.
W zakresie Prawa Pracy organy Unii Europejskiej regulują tylko niektóre kwestie, a regulacje te są
zawarte zarówno w Traktacie Rzymskim, jak i w Rozporządzeniach oraz Dyrektywach Rady.
Dyrektywy Rady Wspólnot Europejskich w zakresie Prawa Pracy dotyczą:
1. swobody przemieszczania się pracowników
2. równości w zatrudnieniu
3. równości traktowania kobiet i mężczyzn
4. zakazu dyskryminacji mężczyzn w związku z ojcostwem
5. zwolnień grupowych
6. przejścia zakładu pracy na nowego pracodawcę
7. ochrony roszczeń pracowników w razie niewypłacalności pracodawcy
8. obowiÄ…zku dokumentowania stosunku pracy
9. czasu pracy i obowiÄ…zku zapewnienia minimalnego wypoczynku
10. bezpieczeństwa i higieny pracy
11. ochrony macierzyństwa
12. ochrony pracowników młodocianych
Orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości określa sposób interpretacji krajowych
regulacji prawnych.
Zasada równego traktowania oraz równego traktowania kobiet i mężczyzn
Pracownicy mają równe prawa z tytułu jednakowego wykonywania takich samych obowiązków.
W orzecznictwie sądów wątpliwość budzi, czy można zróżnicować sytuację pracownika,
który znajduje się w okresie wypowiedzenia od pracownika który w takiej sytuacji się nie znajduje.
W jednym z orzeczeń Sąd Najwyższy stwierdził, że pracownik w okresie wypowiedzenia który
rzetelnie wykonuje swojÄ… pracÄ™ ma prawo do premii tak jak inny pracownik, a w innym orzeczeniu
stwierdził, że może on być traktowany inaczej z uwagi na to, że stosunek pracy nie będzie z nim
kontynuowany.
Zróżnicowanie prawa pracy wymaga, aby wszelkie różnice w traktowaniu pracowników
opierały się na obiektywnych kryteriach.
Art. 11 ż 3 Jakakolwiek dyskryminacja w zatrudnieniu bezpośrednia lub pośrednia w
szczególności ze względu na:
 płeć
 wiek
 niepełnosprawność
 rasÄ™
 religiÄ™
 narodowość
 przekonanie polityczne i religijne
 przynależność związkową
 wyznanie
 orientacjÄ™ seksualnÄ…
 zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony
 zatrudnienie w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy
jest niedopuszczalna.
W regulacjach unijnych w przeciwieństwie do KP zawarty jest zamknięty katalog kryteriów
dyskryminacji.
Płeć:
W orzecznictwie sądów istnieją rozbieżności co do tego, czy określenie wieku emerytalnego
niższego niż dla mężczyzn stanowi dyskryminację kobiet.
Wiek:
Dyskryminacja kobiet będzie miała miejsce wtedy, jeżeli z góry wyklucza się możliwość
zatrudnienia młodych matek i młodych mężatek.
Art. 18 ż 3a -zakaz dyskryminacji i nierównego traktowania
Regulacje unijne nie przewidują zakazów dyskryminacji z uwagi na zatrudnienie na czas określony
lub nieokreślony albo w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy.
Dyskryminowanie bezpośrednie - ma miejsce wtedy, gdy jedna z przyczyn wymienionych
w Ustawie jest stosowana przez pracodawcę, aby mniej korzystnie potraktować jednego z
pracowników.
Dyskryminowanie pośrednie - ma miejsce wtedy, gdy pracodawca określa kryteria, które
wydają się obiektywne a w praktyce wykluczają w ten sposób osoby ze względu na ich wiek, płeć,
pochodzenie itp.
Zakaz dyskryminacji odnosi siÄ™ do:
 czynności poprzedzających nawiązanie stosunku pracy
 treści stosunku pracy w tym praw i obowiązków pracowników
 rozwiÄ…zania stosunku pracy
Pracodawca dobierając pracowników do zwolnienia ma obowiązek kierować się
obiektywnymi kryteriami takimi jak:
 kwalifikacje pracownika
 jego staż pracy
 stosunek do pracy
 sytuacja rodzinna i majÄ…tkowa