Spis treści: - ogniotrwałość
2. właściwości kierunkowe (zależne od kierunku badań):
2. Minerały: definicje minerałów i skał, postać krystalograficzna, właściwości fizyczne minerałów
- twardość
- łupliwość
3. Twardość (skala Mohsa),
- przełam
- przewodność cieplna
4. łupliwość, przełam, barwa, rysa, połysk,
- wł. optyczne
5. SKAA
Y MAGMOWE, grupa: piroksenów, amfiboli, łyszczyków,
Twardość  opór jaki stawia minerał zewnętrznemu działaniu mechanicznemu, zarysowaniu
6. skaleni, skaleniowców, krzemionki, grupa oliwinów.
bądz
ścieraniu. Cecha stała i charakterystyczna dla każdego minerału. Twardość względna
określana przez rys powierzchni minerału minerałami wzorcowymi tworzącymi skalę Mohsa.
7. minerały poboczne skał magmowych, klasyfikacja skał magmowych, STRUKTURA
8. Tekstura, KLASA: perydotytu, gabra i bazaltu, diorytu i andezytu, sjenitu i trachitu, Skala Mohsa
1. talk
9. klasa: granitu i ryolitu. Kartografia geologiczna: mapa geologiczna,
2. gips
3. kalcyt
10. ZASADY SPORZ
DZANIA PRZEKROJÓW GEOLOGICZNO-INŻYNIERYJNYCH, Zaburzenia ciągłe  fałd
4. fluoryt
5. apatyt
11. Zaburzenia nieciągłe  uskok
6. ortoklaz
12. Karta dokumentacyjna, Warunki i formy ułożenia niezaburzonych gruntów osadowych, 7. kwarc
8. topaz
13. Procesy gruntotwórcze: osady lodowcowe
9. korund
10. diament
14. Osady aluwialne (typy erozji, kaptaż, procesy endo- i egzogeniczne)
Talk można go zarysować aluminium lub paznokciem.
15. Tarasy rzeczne: transport rzeczny, transgresja i regresja morza, metoda refulowania gruntów,
Gips  można go zarysować paznokciem. Dwa zrośnięte kryształy tworzą  jaskółczy ogon .
Osady Eoliczne: Deflacja, Korazja, Grunty eoliczne, rzeczne, naprężenia konsolidujące,
Ma stały kąt łamania światła. Rozkładając się daje początek siarce. Czasami ma kolor
16. lessy, Obieg wody w przyrodzie. STATECZNOŚĆ ZBOCZY:
miodowy. Alabaster  szlachetna odmiana gipsu o białej barwie chętnie stosowana w
rzez
biarstwie.
17. osuwisko Rodzaje osuwisk, elementy osuwiska
Kalcyt  można go zarysować drutem miedzianym. burzy z kwasem solnym tworząc CO2.
Występuje w wapieniach, w morzach i miejscach wypływów gejzerów. Wrażliwy na działanie
18. kategorie osuwisk, Pełzanie, zsuwy, osuwiska klasyczne, spływy, obrywy i osypy, Zbocze,
czynników atmosferycznych i chemicznych. Wykorzystywany do produkcji cementu.
Fluoryt  można go zarysować nożem. Ma fioletowy kolor, przez co często mylony jest z
19. USTALENIE KATEGORII GEOLOGICZNYCH: Projektowanie
bardzo twardym minerałem - ametystem.
20. Dokumentowanie. Złożność budowy geologicznej,
Apatyt (scorzalit)  można go zarysować nożem. Wykorzystywany jest w rolnictwie jako
nawóz. Ma pochodzenie częściowo organogeniczne (z guana). Miodowy.
21. Warunki geotechniczne, Kategorie geotechniczne, Dokumentacja geotechniczna, Programowanie
Ortoklaz  można go zarysować stalą nierdzewną lub narzędziową. Rysa biała. Może być
badań geotechnicznych, I Kategoria geotechniczna
różowy lub mięsisto czerwony (od hematytu), niekiedy zielony  wtedy nosi nazwę
amazonitu.
22. II kat. geotechniczna, III kat. geotechniczna,
Kwarc  ma bardzo wiele odmian. Wymiary do 1 m. Kryształ górski  bezbarwny, ametyst 
23. Badania geotechniczne, fioletowy, cytryn  żółty, morion  czarny.
Topaz  ma białą rysę.
24. Punkty Badawcze
Korund  ma zastosowanie w przemyśle. Odmiany: rubin, szafir.
1 3
- półmetaliczny, MINERAA
Y POBOCZNE SKAA
MAGMOWYCH
- diamentowy, - magnetyt (FeOFe2O3)  wytwarza pole magnetyczne, rysa czarna, daje skale czarne
- szklisty, zabarwienie,
- tłusty, - hematyt (Fe2O3)  rysa wiśniowa lub czerwona, barwa czarna lub wiśniowo  czarna;
- jedwabisty, zabarwia całą skałę na różowo i czerwono. Twardość 5,5  6. Odmianą jest śmietana
- perłowy. hematytowa o twardości 1  główny składnik farb występujący w Rudkach (Góry
Świętokrzyskie),
Inne: kruchość, kowalność, smak, zapach. - piryt (FeS2)  barwa mosiężno  żółta, rysa czarna, daje skale zabarwienie czarne.
Połysk metaliczny, twardość 6,
- cyrkon, rutyn, apatyt, ilmenit  rozpoznawane są pod mikroskopem.
SKAA
Y MAGMOWE
MINERAA
Y SKAA
OTWÓRCZE SKAA
MAGMOWYCH
Minerały akcesoryczne skał magmowych:
Krystalizująca się magma tworzy minerały. Minerały skałotwórcze skał magmowych to - granat
takie, które biorą udział w budowie tych skał. Można je też spotkać w innych skałach. - turmalin
Większość tych minerałów w mniejszej lub większej ilości jest też w skałach osadowych i - itp.
metamorficznych. Wśród minerałów skałotwórczych skał magmowych wyróżniamy:
- minerały główne  ich udział decyduje o przynależności klasyfikacyjnej skały
- minerały poboczne  pospolite w skałach magmowych, ale w małej ilości więc nie KLASYFIKACJA SKAA
MAGMOWYCH
odgrywają istotnej roli w ich klasyfikacji poza sporadycznymi przypadkami
- minerały akcesoryczne  występują sporadycznie, np. granaty Istnieje szereg klasyfikacji skał magmowych w oparciu o kryteria chemizmu, składu
Minerały skałotwórcze skał magmowych dzielimy na minerały saliczne (jasne) i maficzne mineralnego, cech strukturalnych i teksturalnych. Dla celów praktycznych w inżynierii
(ciemne). środowiska można użyć uproszczonej systematyki deLepperent a zmodyfikowanej przez prof.
Bolewskiego. Klasyfikacja ta zakłada analizę na podstawie minerałów głównych i form
Główne minerały skałotwórcze skał magmowych: występowania skał.
1. grupa piroksenów
Obejmuje rozmaite kryształy mieszane o bardzo zmiennym składzie chemicznym. Struktura  wykształcenie składników skały; na pojęcie to składa się zespół cech skały
Zawiera jony Mg, Fe i grupę krzemianów w postaci Si2O6. Krystalizują w układzie rombowym, zależnych od stopnia wykrystalizowania jej składników, wielkości poszczególnych ziarn
pokrój słupkowy. Dobrze wykształcone okazy w przekroju prostopadłym do wydłużenia są 8- minerału i kształtu ziarn.
boczne. Przedstawiciele: enstatyt, bronzyt, hipersten (pirokseny rombowe) oraz augit Podział struktury ze względu na stopień krystalizacji wyróżniamy:
(piroksen 1-skośny). Barwa czarna; połysk szklisty, jedwabisty lub perłowy. Kryształy są małe, - strukturę pełnokrystaliczną (holokrystaliczną)  wszystkie składniki skały są
kilka mm, rzadziej kilka cm. Może być mylony z amfibolami, zwłaszcza z hornblendą. składnikami krystalicznymi. Typowa dla skał głębinowych.
Występuje w skałach zasadowych i obojętnych. - Strukturę częściowokrystaliczną (hipokrystaliczną)  obok składników krystalicznych
2. grupa amfiboli występuje szkliwo.
Głównym przedstawicielem jest hornblenda - kolor czarny, rysa biała, pokrój - Strukturę szklistą (hialinową)  charakterystyczna dla skał wylewnych wulkanicznych.
słupkowy lub długosłupkowy, sześciokątny. Brak tu minerałów krystalicznych, gdyż wskutek nagłego ochłodzenia magma zastyga
3. grupa łyszczyków (miki) w postaci szkliwa będąc stopem przechłodzonym. Stan szkliwa jest stanem
Przechodzą w czasie w minerały wtórne (ilaste). Wyróżniamy ciemne (biotyt  nietrwałym.
podobny do amfiboli; wietrzejąc przechodzi w kolor miedziano  złoty, tzw. złoto głupców) Podział struktury ze względu na wielkość składników:
i jasne (muskowit  do 2 m2). Mają doskonałą łupliwość, twardość 2-3, połysk perłowy - jawnokrystaliczna  ziarna o wymiarach >0,2 mm; wszystkie składniki widoczne gołym
(szklisty). Grupa łyszczyki obejmuje głównie uwodnione glinokrzemiany potasu lub kationu 2 okiem.
bądz
3 wartościowego. Typową miką jest muskowit Al2(OH)4[AlSi3O10] oraz biotyt
K(Mg,Mn)3(OH)[AlSi3O10]. Mają one 6-ciokątne blaszki, łupliwość doskonała (blaszkowa, w
5 7
oligoklaz. Trachit  struktura porfirowa; ciasto skalne czerwone, beżowe lub prawie białe. 3. fałd leżący
Widoczne są w nim dwa kryształy: skaleni i czarnego biotytu. 4. synklina
5. antyklina
Klasa granitu i ryolitu
A
ączy je wspólna cecha  udział kwarcu w budowie (powyżej 10%). Struktura
pełnokrystaliczna, równoziarnista lub czasem nierównoziarnista. Skały żyłowe nazywane są
pegmatytami  struktura wielkoziarnista i gruboziarnista. Występują tu skalenie, łyszczyki,
kwarc, czasem pirokseny i amfibole. Dominuje szary plagioklaz. Do skał wylewnych
zaliczamy: smołowiec (czarny), perlit (szkliwo o strukturze kuleczkowej), obsydian (szkliwo
ubogie w wodę), pumeks (szkliwo o strukturze gąbczastej).
KARTOGRAFIA GEOLOGICZNA
Mapa geologiczna  zmniejszony w określonej skali, uproszczony obraz faktów
geologicznych, występujących na jakimś obszarze, uzyskany przez rzutowanie pionowe na
płaszczyznę poziomą. Mapa powstaje w wyniku zdjęcia geologicznego terenu, tj. naniesienia
na podkład topograficzny wszelkiego rodzaju danych geologicznych i ich póz
niejszego
przetworzenia. Sporządzane są one głównie w skali 1 : 50.000 (ew. 1 : 2.000 lub 1 : 500).
Wyróżniamy następujące rodzaje map geologicznych:
- hydrogeologiczne,
- geologiczno-inżynierskie,
- surowców geologicznych,
- zakryte,
- określonych utworów geologicznych.
Zaburzenia nieciągłe  uskok
Mapa zawiera: tytuł, numer arkusza, numer edycji, datę, nazwę, autorów, podziałkę liniową
i liczbową, informacje dotyczące treści mapy; mapa wpisana jest we współrzędne
1 skrzydło wiszące
geograficzne (co 5 ).
2 skrzydło zrzucone
Treść mapy geologicznej przedstawia się za pomocą barw, symboli, znaków umownych.
3 pozioma powierzchnia terenu
W Polsce najczęściej stosuje się barwy podane w tabeli.
4 powierzchnia uskoku
Przebieg granic na mapach i planach jest graficznym odwzorowaniem w skali mapy linii
a) zrzut lub rozstęp pionowy
intersekcyjnych, czyli krawędzi przesunięcia się powierzchni granicznych utworów
b) rozstęp poziomy
geologicznych z powierzchnią warstwy. Warstwy geologiczne charakteryzują się zwykle stałą
c) ślizg, ą kat zapadu uskoku
miąższością oraz mają strop i spąg. Warstwa ograniczona jest od góry stropem, a od dołu
spągiem.
Miąższość warstwy  odległość mierzona prostopadle między stropem a spągiem warstwy.
Wychodnia warstwy  obszar zawarty między liniami intersekcyjnymi stropu i spągu danej
warstwy na mapie i w terenie.
Bieg warstwy  kat zawarty między kierunkiem północnym, a linią biegu mierzony zgodnie
z ruchem wskazówek zegara.
9 11
- osady chemiczne  powstałe wskutek procesów chemicznych, zależnych od - torf pośredni  drzewny,
głębokości morza i odległości od brzegu. - torf wysoki  sfangowy.
PROCESY GRUNTOTWÓRCZE TARASY RZECZNE
1. Osady lodowcowe (nazywane dyluwiami) pokrywają rozległe tereny północnej i Transport rzeczny:
środkowej Polski. Występują na powierzchni lub pod cienką pokrywą młodszych osadów; Materiał może być transportowany przez rzekę w stanie zawiesin, poruszać skokowo lub być
bardzo często są podłożem budowlanym. Najbardziej charakterystycznymi osadami wleczony po dnie w zależności od prędkości nurtu. Powstaje taras akumulacyjny. Powoduje
polodowcowymi są moreny, które wyróżniają się znaczną nieregularnością układów oraz to etapowe rzez
bienie podłoża, przez które przepływa rzeka. Powstaje taras erozyjny 
bardzo skomplikowanymi warunkami hydrogeologicznymi. Odnosi się to do obszarów wewnątrz płynie rzeka. Znowu następuje nanoszenie materiału i mamy do czynienia z
moren czołowych na Pomorzu i Mazurach jako pozostałości po ostatnim zlodowaceniu. tarasem akumulacyjnym. I tak dalej na zmianę.
Każde zlodowacenie pozostawiło po sobie w zasadzie następujące utwory:
1) pokład gliny morenowej oraz leżącą na nim serię piaszczysto-żwirową warstw Rzeka ma charakter infiltracyjny gdy oddaje nadmiar wody do podłoża. Jeśli rzeka zbiera
wodno-lodowcową, wody powierzchniowe i podziemne oraz stabilizuje je na swoim poziomie to mówimy, że ma
2) żwirowo-głazową morenę czołową, ona charakter drenujący.
3) rozległe piaszczyste stożki sandrowe,
4) iły zastoiskowe, Transgresja morza  jego wchodzenie w głąb lądu.
5) miejscami iły zastoiskowe/warwowe. Regresja morza  jego cofanie się.
Materiał moreny składa się z piasków, żwirów i głazów oraz gliny pomieszanych ze sobą i
przeważnie nie warstwowanych. Nieraz spotyka się w morenach duże odłamy oderwane od Metoda refulowania gruntów:
podłoża lodowca i tkwiące wśród utworów młodszych. Hydrodynamiczne urabianie piasku pochodzącego z rewy; woda opada a grunt osiada.
Grunty refulowane są wzmacniane metodą wybuchów.
Osady:
- gliny zwałowe są nie warstwowane w profilu geologicznym, bardzo urozmaicone, Części skały macierzystej: dyluwium, oluwium, eluwium, koluwium, iluwium.
odznaczają się większą regularnością aniżeli osady moren czołowych.
- bruk morenowy powstaje z rozmycia moreny , jest to nagromadzenie większych głazów
na stropie warstwy podłoża, w wielu przypadkach utrudnia prowadzenie prac OSADY EOLICZNE
fundamentowych i wykopów.
Miąższość osadów osiąga w Polsce 200 m, w okolicach na północ od Bydgoszczy nawet do Zaliczamy do nich wydmy oraz lessy. Głównym czynnikiem powodującym ich powstanie jest
120 m. wiatr. Procesy korozji i deflacji odgrywają także dużą rolę. Deflacja to proces wywiewania
najdrobniejszych części minerałów skał z podłoża. Korazja to niszczenie powierzchni skał w
Do osadów pochodzenia lodowcowego zaliczamy utwory rzeczno-lodowcowe wyniku uderzania unoszonych przez wiatr części mineralnych.
(fluwioglacjalne). Wyróżniają się one większą regularnością niż utwory morenowe , a spośród
najważniejszych utworów fluwioglacjalnych można wymienić: Grunty eoliczne  powierzchnia matowa. Piasek pochodzenia eolicznego ma najdrobniejsze
- sandry - napływowe stożki gruntów piaszczystych naniesionych przez wody roztopowe frakcje, ziarna matowe i obtoczone. Tworzy riplemarki - charakterystyczne formy powstałe
wypływające spośród lodowców. Są one prawie poziomo warstwowane lub wyklinowują się. na powierzchni pokrytej piaskiem w wyniku akumulacyjnej działalności wiatru. Swoim
- iły warwowe - utworzone z na przemian ległych jaśniejszych warstewek pyłu osadzonego w kształtem przypominają równomiernie rozmieszczone zmarszczki.)
jeziorze w czasie lata oraz ciemniejszych warstewek iłu osadzonego w zimie. Warstewki te są Grunty rzeczne  powierzchnia gładka.
bardzo cienkie od ułamka mm do kilku cm.
Naprężenia konsolidujące:
Pokazać podobieństwa i różnice pomiędzy wpływem lodowca i wydmy na podłoże ->
lodowiec oddziałuje także poprzez wodę.
13 15
Naruszenie równowagi może powstać z nagłym osunięciem mas gruntu. Takie naruszenie - korpus- pomiędzy podstawą zbocza a koroną.
równowagi nazywamy osuwiskiem.
Są najczęstszymi przypadkami i powstają w różnych miejscach skłonu w warunkach Elementy geometryczne zbocza:
wzrostu obciążenia na zbocze lub też zmniejszenia się jego wewnętrznej wytrzymałości. - strefa zasięgu osuwiska  od korony do podnóża,
Wzrost obciążeń może mieć miejsce przy zabudowie zbocza, przy wzroście ciężaru - obszar oderwania - od pierwszej rysy i szczeliny do byłej krawędzi górnej,
objętościowego mas gruntowych, w wyniku np. nawodnienia bądz
obniżenia poziomu - koluwia - wszystko co  zjechało ,
wód gruntowych (wzrost strefy kapilarnej). - jęzory koluwialne - część materiałów wypchnięta do góry,
- jeziorka z roślinnością bagienną powstają na granicy jęzorów koluwialnych.
Przy nasycaniu gruntów wodą obserwujemy zmianę ciężaru objętościowego.
Zmniejszenie wytrzymałości w warunkach naturalnych zbocza następuje w wyniku
spadku wartości liczbowych, jego parametrów mechanicznych np. kąta tarcia wew. I USTALENIE KATEGORII GEOLOGICZNYCH
spójności lub np. w wyniku nawilgocenia
Obejmuje dwa zasadnicze etapy, do których zaliczamy:
Można wydzielić przypadki osuwiska: a) projektowanie,
a) z obrotem - z krzywoliniową powierzchnią poślizgu, potocznie zwane osuwiskiem b) dokumentowanie.
b) z poślizgiem - wzdłuż powstałej powierzchni poślizgu, potocznie zwane osuwiskiem z
suwem
c) ze spływem - błotne potoki gruntu przesyconego wodą, potocznie zwane spływem ze Projektowanie:
skarpy 1. określenie celu badań
2. analiza materiałów archiwalnych i literatury
Rodzaje osuwisk: 3.analiza zdjęć lotniczych i satelitarnych
a) osuwisko delapsywne - podmycie podstawy przez wody (tzw. abrazja brzegowa); 4. przegląd terenu
walcowa powierzchnia poślizgu, 5. projekt prac geologicznych
b) osuwisko detruzywne - pionowe rozwarstwienie gruntu, jeżeli w szczeliny dostanie 6. określenie zakresu badań
się woda to następuje spływ całej masy osuwiskowej,
c) osuwisko deluwialne - materiał  przyklejony na powierzchni, przyczyną spływu
masy np. woda opadowa powodująca poślizg (na zasadzie suchego mydła polanego
wodą) w związku z czym powierzchnia osuwiska wytarza się samoistnie; impulsem do
poślizgu może być przekroczenie fali dz
więkowej przez samoloty.
Przy niewielkiej powierzchni nachylenia zbocza, masy przesuwają się w dół
a) przemieszczenia w osuwisku o wklęsłej powierzchni,
b) osuwisko zwarte (asekwentne) - powierzchnia poślizgu kołowo - walcowa,
wytwarza się samoistnie. W górnej części powstają rysy i pęknięcia,
c) osuwisko detrytyczne - powstają na pogórzu.
No osuwisko konsekwentne? no nie wiecie? to takie, które powstaje w skutek
przemieszczania się mas skalnych po powierzchni strukturalnej, mamy osuwiska
konsekwentno-strukturalne, konsekwentno-szczelinowe i konsekwentno-zwietrzelinowe,
których już mi się nie chce opisywać, no chyba, że mnie ładnie poprosicie
Elementy osuwiska:
- nisza osuwiskowa
- język osuwiskowy
- pierwotna powierzchnia zbocza
17 19
- przejścia komunikacyjne pod drogami o dużym natężeniu ruchu,
- duże mosty, wiadukty, estakady,
Warunki geotechniczne:
- fundamenty maszyn o znacznym obciążeniu dynamicznym,
- proste - jednorodne genetycznie, poziom wody poniżej posadowienia,
- skomplikowane konstrukcje nabrzeżne,
- złożone - niejednorodne, nieciągłe warstwy, poziom wody w poziomie
- obiekty zakładów stosujących niebezpieczne substancje chemiczne,
posadowienia, brak osuwisk,
- głębokie wykopy wykonywane w pobliżu budowli,
- skomplikowane - niekorzystne zjawiska, obszary delt.
- konstrukcje osłonowe reaktorów jądrowych itp.,
- tunele w skałach miękkich i spękanych obciążone wodami naporowymi lub
KATEGORIE GEOTECHNICZNE
wymagające szczelności.
Kategoria geotechniczna  określa zagrożenie bezpieczeństwa obiektu wynikające ze stopnia
skomplikowania projektowanej konstrukcji, jej fundamentów i oddziaływań oraz warunków
BADANIA GEOTECHNICZNE
geotechnicznych, mająca wpływ na zaprogramowanie rodzaju i zakresu badań Z badań geotechnicznych należy dostarczyć odpowiednich danych dotyczących warunków wodno-
gruntowych w obrębie i otoczeniu terenu przeznaczonego pod zabudowę, niezbędnych do
geotechnicznych, obliczeń projektowanych i kontroli konstrukcji.
właściwego wyznaczenia podstawowych właściwości podłoża gruntowego i wiarygodnego
oszacowania wartości charakterystycznych parametrów podłoża gruntowego, które zostaną użyte w
DOKUMENTACJA GEOTECHNICZNA
obliczeniach projektowych.
Dokumentacja powstała na podstawie zespołu czynności badawczych, wykonywanych w celu
Warunki gruntowe, które mogą mieć wpływ na podjęcie decyzji co do kategorii geotechnicznej,
określenia rodzaju, właściwości, cech wytrzymałościowych i odkształcalności gruntów, och
powinny być określone możliwie najwcześniej, ponieważ rodzaj i zakres badań jest związany z
zmienności, poziomu wody gruntowej oraz stateczności wykopów i nasypów.
kategorią geotechniczną konstrukcji. Aby umożliwić sprawdzenie założeń projektowych, badania
powinny obejmować wizję terenu budowy nie póz
niej niż w czasie badań terenowych.
Najczęściej uwzględnia się następujące elementy zjawiska:
Aby upewnić się, że badania obejmują właściwą strefę podłoża, szczególną uwagę należy zwrócić na
- odkształcenie współpracującego układu konstrukcja  podłoże,
następujące cechy geologiczne:
- zmiany warunków wodnych,
- profil gruntu,
- skurcz i pęcznienie, - kawerny krasowe i wykopy wykonane przez człowieka,
- procesy niszczące skały, grunty i materiały nasypowe,
- powierzchniowe ruchy mas ziemnych (osuwiska, zsuwy, pełzanie, itp.),
- warunki hydrogeologiczne,
- osiadanie zapadowe,
- uskoki, spękania i inne nieciągłości,
- zmiany termiczne w gruncie,
- pełzanie gruntów i mas skalnych,
- szkody górnicze,
- występowanie gruntów i skał pęczniejących i zapadowych,
- skutki technologiczne robót (wpływ wibracji, konsolidacji, itp.).
- obecność odpadów lub innych produktów działalności ludzkiej.
Należy wziąć pod uwagę historię działki i jej okolic. Badaniami należy objąć przynajmniej te utwory,
PROGRAMOWANIE BADAC
GEOTECHNICZNYCH
które zostały ocenione jako istotne dla problemu, i poniżej których podłoże nie ma już istotnego
Ustalanie kategorii geotechnicznych.
wpływu na realizację konstrukcji.
Opracowanie programu badań geotechnicznych zależy od ustalenia kategorii geotechnicznej.
Inne skutki oddziaływania czasu i środowiska na wytrzymałość i inne właściwości materiałów, np.
Program opracowuje się na podstawie materiałów archiwalnych, wizji lokalnych oraz danych
nory powstałe na skutek działania zwierząt:
o budowli. - trzęsienia ziemi,
- ruchy podłoża w wyniku obniżania spowodowane robotami górniczymi lub innymi
przyczynami,
- wrażliwość konstrukcji na deformację,
KATEGORIE GEOTECHNICZNE:
- wpływ nowej konstrukcji na istniejące konstrukcje i instalacje.
a) kategoria I
Obejmuje proste konstrukcje w niewielkich obiektach budowlanych i prostych warunkach
gruntowych, dla których wystarcza jakościowe określenie właściwości gruntów.
Badania kategorii I można stosować jedynie przy wstępnie rozpoznanych warunkach gruntowych,
niewielkich obiektach i gdy zagrożenie życia i mienia jest małe.
Stosowanie kategorii I jest możliwe tylko w przypadkach zwykłych konstrukcji, gdy występują proste
warunki gruntowe, przy czym uwzględniać należy doświadczenia uzyskane z obserwacji sąsiednich
budowli.
21 23