Werbalna3

114 ^Cx^^Sć 1 Poortawy fcomuiMtocił

a^ficŁi „|j“ m*»/f i >v /.ichęcicdo krzyknięci.* iinpiiUv\vnic: ..Fiłli Mię!" %>• /.iiI<k >ti-■ Unie. .Mnie" kontroluje fen impuU. ponieważ /.dnje sobie sprawę, że krżyknięt cakścb slow w mloczonym kinie może jedynie tpowodow^ obrażenki. kiedy lud/ będą w poplocliii tłoczyć się do wy jśr oraz dnprnwadzicf do zatrzymania cię |m policję. Ola Meada. _mnic“ pełni ważną funkcję w regulowaniu zadiOKur w ą)dccnrństwic.

ZARZĄDZANIE WIELORAKIMI „MNIE* W ZRÓŻNICOWANYM SPOŁECZEŃSTWIE

Gaofgr i teroart Mend traktował _mnie’ I .uogólnionego Mnego" jako rodzaj spoiwa Utrzymującego roZBfn społeczeństwo Dz>ę»~ posiadaniu wsp&nego zestawu wartości, przekonań i poglądów. ludM są w stanie koenaiikCMac się w jasny sposób, ponieważ w podobnie rozumieją znaczenia różnycn apntnfc Co węcej, przeczysty zestaw zasad i norm kieruje zachowaniem w społeczeństwie. W litaen 30 zasztego słitfenw. gdy pisa# te stewa, pojęcie pojedynczego .mnie* i „uogólnionego innego" miato sens. ponieważ wielu ludzi w Stanach Zjednoczonych traktowało swój kraj jako posiadający jednorolny zestaw wartości > pnekonafi.

W świetle tęga wspólnego systemu wartości l przekonań, w jaki sposób społeczeństw amerykańskie dystaibwarc wówczas kwestie puohczne? Dominującym sposobem rozmawiania byts deoara. W debacie. jedna ze stron zajmuje określone stanowisko, a druga przedstawia argument/ popierająca pogląd przeciwny. Jednym z powodów skuteczności debaty byl fakt. iż jej tłem $yf> wartoic*. przekonania • poglądy wspólne dla członków społeczności. To wspólna poczucie tożsamości ufnozuwv«y> tocon<e sporów naa istotnymi zagadnieniami społecznymi w spójny sposóO. Na przykład, kiedy lodzie spierali sę_t czy pewne fermy przemawiania - jak przemówienie uwłaczające .'udziec-, z (cwodu rclt pfet. rasy czy tożsamości etnicznej - powinny być ograniczone, to zarówno zwolennicy. >a* i przeciwnicy wprowadzenia przepisów dotyczących pewnych' rodzajów przemówień cenili wolność wyp^etedo w rezultacie powstawał wspólnie przyjęty standard, a wolność wypowiedzi by-a podstawowym kryterium wykorzystywanym do określania, jakie zasady powinny być uchwalone, a jakie me.

idea. ze debata JM najlepszą formą komunikacji służącej rozmowne na temat Istotnych zagateue* społecznych, spełniała swą funkcję dobrze tak długo, jak długo między członkami apofecznoecj istmata wspólna tożsamość Jednak w dzisiejszych czasach społeczeństwo jest bardzo zróżnicowane • ’udz«s wyznają odmienne wartości, przekonania ł poglądy «ta temat tego. które rodzaje zachowań <np2na nfhrapfrwać oraz które są moralne, w takim pluralistycznym społeczeństw* frakcyjne ferma debety może dzwfcć i polaryzować społeczności, zamiast sprzyjać ich łączen.u i metagfowaniul

Na przykład, zastar^e u« nad propozycją rozszerzenia zasiłków zdrowotnych na partnero* Dla rwesriófycn. myśl o rozszerzanej takich zasiłków jest przerażająca, ponśewa* otrawumomw zwąjpu seMuatoe tai sama płci l jest przeciwna ich przekonaniom religijnym. Olu *'ny-h taka poMyka syptałuuje. ze wszyscy ludzie są równi I ne powinni być dyskryminowani Fw^wu* grupa może traktować rozszerzenie zasiłków zdrowotnych na partnerów geyów i lesbijek Jato

nm*śirrg uadczas gdy druga ^upa może Paktować to zagadnienie jako problem związany

i idamyn* (va»«ni t*a wszystbc*. Poneważ te dwie różna pupy uiywa|ą odnMnąchSstfeM* ocey proporcji, rie Jest zadawając*. te nojaw-ają $>ę Irodnołd w o^ffiiąclu pcramwoa. Ne tn Mpdhefo Andante. a pomocą Mtaego mogW* ocenić pttwomccnotó propoiytjL

Jednym ze sposobów, w jaki cztonkowe spolecznofc* mc®ąaaąj radzić KiMtwfefotfM jmV I „uogólnionymi innymi", jest zaangażowanie się w te tormy komunikacji. o» sj/c>v';« wzajemnemu zrozumieniu wartości, przekonań l poglądów, Jedną z takkft farm jart dMeg. Dialog Jest procesem, w którym pozostaje się przy swoim stanowisku, ale rówcaeśw jest się otwartym na Innych (Parce. Uttlejolm, 1998). Możemy opisać cechy dialogu • w/ spftsóbt

•    Próbujemy zrozumieć swoje wzajemne perspektywy.

•    Słuchanie Jest tak samo ważne jak mówienie.

•    Mówimy tylko wswoim imieniu.

•    Mówimy w oparciu o osobstedofiwladctenie.

•    Dominuje atmosfera bezpieczeństwa.

•    Odkrywamy różnice nawet złymi, z którymi się zgadzamy.

•    Odkiywamy wspólne zainteresowania nawet z tymi, z którymi są nie zgadzamy.

•    Odkrywamy nasz brak pewności siebie oraz głęboko zakorzenione przekonana.

•    Pytania sązadawane z czystej ciekawości i mają na celu poszerzanie wiedzy.

•    Odkrywamy nowe rzeczy.

•    8adamy ztoanoJć zagadmert, kfare są przadracfem dysłus?

•    Próbujemy wspóWe pracować.

Pojęcie dialogu w Zyou pubłcznym rabrato daMtowj wtóto. lxzse grocy. takie jak Nabonal Issues Fauni, Siudy Cirtles, Pubie Coowesanons P*c»€ct czy Piafc Duke* Coraasum są pcśwęeore rozwijaniu sposobów hanmacy. ktte spadają (Sakęni między tedżra W bot-nfe^^Tiłiśwdaztożonym z wtóera^h .ire^ »^gtttoryhin^.apzarai»tewząwnydi perspektyw stanowi ważny pierwszy krok w zarządzano wspftąlażsne&ąsfniianą.

ŹrMkh Pearcs. Littiącńn. 1998

.Uogólniony inny” jest tworzony dzięki użyciu marzących symboli. Znaczące symbole (o werbalne lub niewerbalne h i.idomaśd. które mają wspólne znaczenie. W jaki sposób użycie symboli znaczących doprowadziło, że rozwinąłeś uogólnionego innego? Weźmy przykład znaczącego symbolu .Palisię" i poprzedniego akapitu. Kiedy używasz znaczącego symbolu, potrafisz »> obrazić sobie, w jaki sposób inni cię usłyszą i jak zinterpretują twoje wiadomość. Potrafisz przyjąć rolę shichacro i jesteś /dolny do empatii w spostrzeganiu tej wiadomości. Proces ten nazywamy przyjmowaniem ról. Przez wyobrażenie zn.ii/rnu. które inni przypisują twojemu zachowaniu, potrafisz przyjąć punkty widzenia innych, obserwujących ciebie i twoje rachowanie ludzi. Nfead sugeruje, ze ludzie doświadczają samych siebie ut pośrednictwem innych, a tak/e że sposób. w jaki zaczynamy rozumieć innych, przebiega dzięki wykorzystańiu symboli znaczących.