3582307153

SĄD NAJWYŻSZY BIURO STUDIÓW i ANALIZ

PI. Krasińskich 2/4/6, 00-951 Warszawa BSA 111-055-112/14

Warszawa, dnia

lipca 2014 r.

Pan

Odpowiadając z upoważnienia Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego na Pana ponowne pismo z dnia 2 lipca 2014 r. w sprawie wniesienia pytania prawnego ze względu na rozbieżność w orzecznictwie Sądu Najwyższego, informuję, że sprawa została należycie rozpatrzona i dodatkowe informacje przedstawione przez Pana nie wnoszą nic nowego i nie stanowią podstawy do zmiany stanowiska przedstawionego w piśmie z dnia 26 czerwca 2014 r.

Pytanie prawne w sprawie, w której została wydana uchwała Sądu Najwyższego z dnia 12 czerwca 2014 r., sygn. akt II PZP 1/14, zostało przedstawione w takim samym stanie prawnym, jaki występował w Pana sprawie, tj stanem prawnym sprzed wejścia w życie ustawy z dnia 12 lutego 2010 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz c zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 2010 r., nr 43, poz. 246), Uchwała odnosi się więc do tego stanu prawnego i jest wiążąca dla składu zwykłego Sądu Najwyższego, który zadał pytanie, przy rozpatrywaniu skargi kasacyjnej. Ta uchwała jest aktualna dla obecnie obowiązującego stanu prawnego. W udzielonej Panu odpowiedzi zostało to Panu przedstawione. W uzasadnieniu uchwały Sądu Najwyższego w składzie siedmiu sędziów z dnia 12 czerwca 2014 r., sygn. akt II PZP 1/14. zostanie wyjaśnione, do jakiego stanu prawnego się ona odnosi. To uzasadnienie nie zostało jeszcze sporządzone.

Podnoszona przez Pana okoliczność, że Pana sprawa dotyczy lat 1996-1998 nie ma istotnego znaczenia Obowiązujące w tym czasie przepisy były bowiem takie