LOGIKA
W logice klasycznej istnieją zdania, o których niektórzy twierdzą, że nie można orzec ich prawdy lub fałszu. Takimi zdaniami są przede wszystkim zdania o przyszłości.
Łukasiewicz odrzucił zasadę dwuwartościowości, gdyż, jego zdaniem, prowadzi ona do fatalizmu, ścisłego determinizmu. Dodał trzecią wartość logiczną-możliwość (lub nieokreśloność), oznaczaną symbolem Vz
Wartość tę można nadać zdaniu, gdy:
- brak przyczyny, która by przesądzała o danym wydarzeniu
- brak przyczyny, która ty to wydarzenie wykluczała
negacja w logice trójwartościowej wygląda tak:
p |
~p |
1 |
0 |
0 |
1 |
5/z |
Vz |
koniunkcja (pAq): | |||
p/q |
i |
0 |
Vz |
1 |
i |
0 |
Vz |
0 |
0 |
0 |
0 |
Vz |
Vz |
0 |
Vz |
alternatywa (pvq) | |||
p/q |
1 |
0 |
Vz |
1 |
1 |
1 |
1 |
0 |
1 |
0 |
Vz |
y? |
1 |
Vz |
Vz |
Wobec powyższych zmian, przestają być prawami logiki zasada wyłączonego środka i zasada sprzeczności.
implikacja (p-»q):
p/q |
1 |
0 |
Vz |
1 |
1 |
0 |
Vz |
0 |
1 |
1 |
1 |
Vz |
1 |
Vz |
1* |
Łukasiewicz mało intuicyjnie wskazał, że wartość ta ma być równa 1 mimo, że wydaje się, iż powinna być równa VL Zrobił to, żeby zachować zasadę tożsamości.