3582307935

Jadalne części roślin:

•    młode pędy (np. chmielu, pióropusznika strusiego)

•    liście (np. szczaw, wiąz)

•    pączki kwiatowe i pączki liściowe (np. lipy, szczawiu)

•    kwiaty (np. szczawika zajęczego)

•    owoce (np. jarzębiny)

•    nasiona (np. jałowiec, wyka)

•    korzenie (np. pasternak, kozibród łąkowy)

•    kłącza (np. perz, trzcina)

•    bulwy (np. ziarnopłon wiosenny)

•    sok (np. z drzew takich jak brzoza)

•    kora, miazga, łyko.

Dzikie zboża na podpłomyki, kasze i dodatki do wypieku chleba: ziarniaki traw, orzeszki turzyc.

Stanowiska segetalne i ruderalne:

•    włośnica sina

•    owies głuchy.

Stanowiska suche, np. wydmy:

•    turzyca piaskowa

•    wydmuchrzyca piaskowa

•    kotewka orzech włoski.

Owoce drzew:

•    dąb szypułkowy (orzeszki), dodawane do chleba, wytwarzano z nich kawę, przed użyciem odgoryczniano je

•    buk zwyczajny (orzeszki), dodawane do chleba, zawierają dużo tłuszczu, mają wysoką wartość energetyczną.

Orzeszki roślin z rodziny rdestowatych:

•    szczaw kędzierzawy (występuje na stanowiskach ruderalnych, najpowszechniejszy)

•    szczaw lancetowaty

•    szczaw polny

•    rdest (rdestówka) powojowa (w okolicach lasów)

•    rdest plamisty (na ruderalnych siedliskach).

Kłącza i korzenie:

•    perz właściwy

•    orlica pospolita (odkwaszanie) - kłącza wymagają odgorycznienia

•    knieć błotna

•    wierzbówka pieprzyca.

Korzenie, kłącza i bulwy jako warzywa:

•    dzwonek rapurzkuł (roślina dzika)

•    pasternak zwyczajny

•    marek kucmerka (była kiedyś w uprawie, z rodziny baldaszkowatych)

•    marchew zwyczajna (do zup)

•    kozibród łąkowy (był kiedyś w uprawie, z rodziny złożonych)

•    szczaw polny

•    biedrzeniec mniejszy (służył jako przyprawa do zup)

•    kminek zwyczajny (do zup: grochówka, ser, bigos)

•    łopian większy (do smażenia jak frytki, roślina uprawiana w Japonii).

Namiastki szparagów: