3582316248

1. Postulaty G. Meada:

Gest wokalny- Naczelna postać symbolu znaczącego. Są to symbole językowe, czyli słowa mówione (mowa).

Znaczące symbole- Stanowią podstawowy element społecznej interakcji i są ogólnie zrozumiałe dla każdego członka społeczeństwa. Dzięki znaczącym symbolom możliwe jest ustalanie społecznych norm i reguł zachowania.

Przejęcie ról- Inaczej naśladownictwo. Poza mową stanowi szczególne znaczenie podczas procesu przyswajania standardów zachowania.

Uogólniony inny- Zbiór społecznych norm zachowania, nieświadomie przejmowany przez poszczególne jednostki. Definicja podana przez samego Meada: Zorganizowaną wspólnotę lub grupę społeczną, która daje jednostce jedność osobowości, można nazwać uogólnionym innym.

Ja przedmiotowe i ja podmiotowe- Dwa wymiary tożsamości. Ja podmiotowe to reakcja organizmu na oczekiwania innych, ja przedmiotowe to zorganizowany zbiór postaw innych jednostek, które przejmuje się samemu.

PODSUMOWANIE: Interakcjonizm symboliczny to teoria, która dużą rolę przypisuje znakom języka (symbolom). Stanowią one klucz dla wspólnego zrozumienia kultur, norm i form zachowań społecznych.

2. Etnometodologia

Indeksykalność- Centralne pojęcie z zakresu analizy etnometodologicznej konstruktorów rzeczywistości. Oznacza zdolność znaków do wskazywania na różne konteksty, wybrane spośród zasobów wiedzy danej grupy. Jest fundamentalna zdolnością znaków, umożliwiająca komunikacie.

Kody- To, w co układają się znaki w akcie komunikacyjnym.

Stabilność i kruchość konstruktorów rzeczywistości- Stabilność zapewnia przestrzeganie utartych norm, kruchość pojawia się, gdy normy te zostaną zaburzone, np. gdy na pytanie Jak się masz” (zazwyczaj zadawane bez głębszego zastanowienia), ktoś odpowie pytaniem: „ale jak się mam pod jakim względem? Pracy, domu, finansów...?”

PODSUMOWANIE: Etnometodologia to teoria o metodach konstruowania społecznych rzeczywistości, dotycząca również ich utrzymania, kwestionowania i destrukcji wewnątrz grup społecznych.