Grafika - sposób przedstawiania za pomocą rysunku lub wykresu Inżynieria - umiejętność tworzenia artefaktów
Geometria - nauka matematyczna badająca figury i stosunki przestrzenne
2. AKSONOMETFSA
Aksonometria -rodzaj rzutu równoległego, odwzorowanie przestrzeni na płaszczyznę z wykorzystaniem prostokątnego układu osi.
Cechą odróżniającą aksonometrię od innych rodzajów rzutu równoległego jest dążenie do zachowania prawdziwych wymiarów rzutowanych obiektów przynajmniej w jednym, wybranym kierunku.
Niektóre rodzaje aksonometrii pozwalają również zachować wielkości kątów, równoległych do obranej płaszczyzny.
W aksonometrii obiekty trójwymiarowe zamieniają się na figury płaskie.
• odcinek pozostaje odcinkiem co najwyżej zmieniając długość lub punktem
• odcinki równoległe pozostają nadal równoległe i są one jednakowo skracane lub wydłużane
• okrąg zmienia się w elipsę lub pozostaje okręgiem jeśli leży w płaszczyźnie równoległej do rzutni
• aksonometria prostokątna - kierunek rzutowania jest prostopadły do rzutni
• aksonometria ukośna - kierunek rzutowania nie jest prostopadły do rzutni
■ izometria - wszystkie osie układu prostokątnego w przestrzeni tworzą jednakowy kąt z rzutnią i ich obrazy ulegają jednakowemu skrótowi - na rzutni powstaje obraz trzech osi tworzących pomiędzy sobą kąty po 120°, często na rysunkach izometrycznych pomija się wpływ skrótu
• dimetria - dwie z osi układu prostokątnego tworząz rzutnią jednakowe kąty (najczęściej są do niej równoległe)
• anizometria - każda z osi układu prostokątnego tworzy z rzutnią inny kąt i podlega innemu skrótowi
W rysunku technicznym rzuty aksonometryczne służą do przedstawienia kształtów przedmiotów w sposob poglądowy (perspektywiczny) w jednym rzucie
6. RZUTOWANIE PROSTOKĄTNE
Najczęściej stosowane na rysunkach wykonawczych są rzuty prostokątne, które pokazują przedmiot z kilku stron. Wystarczy przedstawienie bryły w trzech ujęciach, dlatego przyjęto układ rzutowania wykorzystujący trzy płaszczyzny wzajemnie prostopadłe zwane rzutniami. Na każdej z nich przedstawiamy rzut prostokątny przedmiotu.
• przedmiot ustawiamy równolegle do rzutni, tak aby znalazł się pomiędzy obserwatorem a rzutnią,
• patrzymy na przedmiot prostopadle do płaszczyzny rzutni,
• z każdego widocznego punktu prowadzimy linię prostopadłą do rzutni, punkty przecięcia tych linii z rzutnią łączymy odpowiednimi odcinkami otrzymując rzut prostokątny tego przedmiotu na daną rzutnię