Co to jest logika i jaki jest cel jej nauczania. | |
My będziemy logikę rozumieć tak, jak się ją określa w wielu podręcznikach logiki: | |
LOGIKA := nauka badająca warunki poprawności wnioskowań. |
W tym określeniu me została podana metoda badania. Jeśli będzie to metoda filozoficzna, to będziemy mieli do czynienia z logiką filozoficzną, jeśli zaś będzie to metoda fonnalna, to można mówić o logice matematycznej.
Dla porównania przytaczam kilka określeń logiki, które pochodzą od prominentnych filozofów. Określenia te znalazły uznanie również ze strony niektórych logików.
Ogólna lecz czysta logika ... stanowi kanon intelektu i rozumu, ale jedynie, co do formalnych aspektów jego używania. I. Kant, Krytyka czystego rozumu. T. I, s.141.
Ten natomiast, kto opanował jakiś język, zna jednocześnie inne języki i porównuje je z nim — może odczuć ducha i kulturę narodu w gramatyce jego języka; same te r egidy i formy mają teraz żywą, pełną treść i wartość. Poprzez gramatykę może on poznać sposób wyrażania się ducha w ogóle — logikę. (...) Dopiero z głębszej znajomości innych nauk, wylania się dla podmiotowego ducha moment logiczny nie tylko jako ogólność abstrakcyjna, lecz jako ogólność zawierająca w sobie bogactwo szczegółowości. G. W. F. Hegel, Nauka logiki, 1.1, s.56.
Podstawowe sądy, na których opiera się arytmetyka ... musza dotyczyć wszystkiego co może zostać pomyślane. I z pewnością mamy rację zaliczając takie bardzo ogólne sądy do logiki. — Wypraw adzę teraz kilka wniosków z tej logicznej, czy też formalnej, natury arytmetyki. G. Frege, 1885. O formalnych teoriach arytmetyki, s. 112.
W oparciu o obrazy językowe towarzyszące podstawowym prawdom matematycznym rzeczywistych matematycznych struktur, możliwe jest czasem tworzenie struktur językowych, sekwencji zdań, zgodnie z prawami logiki. L. E. J Brouwer, 1907, Matematyka a logika, Collected Works, s.75.
Logika mówi o każdej możliwości i wszystkie możliwości są jej faktami. L. Wittgenstein, 1922, Tractatuslogico-philosophicus, 2.0121.
A wszystko, co opisuje grę językową, należy do logiki. L. Wittgenstein, 1950, O pewności, kwestia 56.