KARTA GRAFIKI
Obraz, jaki widzimy na ekranie monitora, to matryca malutkich kolorowych punktów. Punkty te składają się na różne obiekty: ikony i okienka w Windows, potwory7 atakujące nas w grach, szkielet budynku projektowany w AutoCAD-zie. Każdy punkt na ekranie ma swój precyzyjnie określony kolor oraz współrzędne w pionie i poziomie. O tym, czy punkt ten będzie świecił się dokładnie takim kolorem, jaki sobie zażyczymy, oraz czy będzie znajdował się dokładnie w wyznaczonym dla siebie miejscu, decyduje niewielka karta zainstalowana w naszym komputerze — zwana kartą graficzną. To ona stanowi graficzne „centrum dowodzenia". Karta graficzna jest jednym z najważniejszych komponentów komputera do obróbki grafiki. To od niej (a także od monitora) zależeć będzie, czy na ekranie monitora zmieścimy tyle informacji, ile potrzebujemy. Ona zadba o to, by obraz był odpowiednio ostry i nie męczył wzroku. Jeśli zatem zamierzamy wykorzystywać nasz komputer do obróbki grafiki, nie powinniśmy oszczędzać pieniędzy przy zakupie odpowiedniej karty graficznej.
Do niedawna jeszcze istniał rozdział na karty graficzne, które wspomagają wyłącznie grafikę płaską (na przykład przesuwanie okienek w Windows), oraz na karty graficzne, które wspomagają grafikę trójwymiarową. Niesłusznie ten drugi rodzaj kart nazwano „akceleratorami" w celu odróżnienia ich od kart „dwuwymiarowych". W rzeczywistości każdą kartę graficzną można określić mianem „akceleratora", gdyż nawet jeden na najstarszych układów Trio64 wspomagał procesor komputera podczas tworzenia grafiki. Dziś każda karta graficzna akceleruje zarówno operacje dwuwymiarowe (tzw. 2D - od „two dimensional"), jak trójwymiarowe (3D). Mimo to. istnieją między kartami dość znaczne różnice w wydajności, przede wszystkim na polu 3D. Dlatego przy wyborze karty graficznej musimy zdecydować, co zamierzamy robić na naszym komputerze.
O wydajności akceleratorów graficznych decyduje układ graficzny, który jest ich sercem. To on zajmować się będzie obliczaniem położenia każdego punktu na ekranie. Układy graficzne produkuje wiele firm (np. S3, NVIDIA, 3dfx, Matrox, ATI i inne), spośród których kilka tworzy własne karty graficzne (np. ATI, Matrox, 3dfx). Najpopularniejszy obecnie producent chipów graficznych, firma NVIDLA. nie sprzedaje własnych kart graficznych. Karty z jej układami oferowane są przez takie firmy, jak ASUS, Guillemot, MSI czy Creative Labs. Karty graficzne różnych producentów, jednak z tym samym układem graficznym, cechować się będą podobną wydajnością oraz identycznymi funkcjami graficznymi. Karty różnych producentów różnią się tylko wyposażeniem dodatkowym. Najtańsze karty graficzne mają jedynie wyjście do monitora, zaś droższe egzemplarze wyposażane są także w wyjście TV-out. Do wyjścia tego podłączyć można telewizor czy magnetowid, dzięki czemu, dla przykładu, stworzoną przez nas animację możemy nagrać na kasetę wideo. Najdroższe karty graficzne posiadają ponadto wejścia wideo czy tunery telewizyjne. Przeznaczone są one do obróbki sekwencji filmowych łub po prostu wzbogacają nasz komputer o funkcje telewizora. Karty z tunerami i wejściami dostępne są w ofercie firm ASUS (seria kart Deluxe) oraz ATI (karty All-in-Wonder).
Jeśli wybieramy kartę graficzną do pracy, a nie do grania, bardzo ważna jest jakość obrazu, jaką możemy uzyskać cizię ki tej karcie. W zasadzie najważniejszym czynnikiem jest jakość tzw. przetwornika RAMDAC (Random Access Memory Digital to Analog Converter). Jest to niewielki układ, który zamienia cyfrowy opis obrazu zawarty w pamięci karty graficznej na postać analogową (czyli impulsy prądu o