Zagadnienia:
- Makroekonomia klasyczna
-Wielki Kryzys i rewolucja keynesowska
- Wyzwania dla ekonomii keynesowskiej
- Racjonalne oczekiwania, realny cykl koniunkturalny i nowa klasyczna makroekonomia
- Współczesny konsens
* Klasyczny model poziomu cen - ceny są elastyczne, sprawiając, że krzywa zagregowanej podaży jest pionowa, nawet w krótkim okresie.
* Wzrost podaży pieniądza prowadzi ceteris paribus do równego proporcjonalnego wzrostu ogólnego poziomu cen, nie mając żadnego wpływu na produkt zagregowany.
* Przed latami 30-tymi XX w, klasyczny model poziomu cen dominował wśród poglądów ekonomistów na temat efektów polityki pieniężnej.
* Ekonomiści klasyczni byli świadomi, że gospodarka nie rozwija się jednostajnie, lecz nie było wówczas teorii cyklu koniunkturalnego.
* W. Mitchell zapoczątkował ilościowe badanie cyklu koniunkturalnego i w 1920 r. założył Narodowe Biuro Badań Ekonomicznych (NBER), która do dziś odgrywa główną rolę w ogłaszaniu początków i końców recesji gospodarczych.
*Makroekonomiści klasyczni skupiali się na długookresowym wpływie polityki pieniężnej na ogólny poziom cen, ignorując jej krótkookresowy wpływ na produkt zagregowany.
* Do czasu Wielkiego Kryzysu pomiar cykli koniunkturalnych był już na zaawansowanym etapie, nie było jednaj powszechnie akceptowanej teorii, wyjaśniającej przyczyny ich występowania.
Wielki Kryzys i rewolucja keynesowska
* W 1936 r. John Maynard Keynes zaprezentował swą analizę Wielkiego Kryzysu w książce pt. Ogólna teoria zatrudnienia, procentu i pieniądza.
* W 1946 r. Paul Samuelson napisał, że: „jest to źle napisana książka, marnie zorganizowana (...). Przebłyski intuicji przeplatają się z nużącą algebrą (...). Stwierdzamy, że analiza ta jest oczywista, a jednocześnie nowa. W skrócie, jest to dzieło geniusza".
1
Makroekonomia- egzamin