Gospodarka natychmiast się równoważy - doskonała elastyczność cen i płac.
Oparła na racjonalnych założeniach polityka państwa - j asność w jakim okresie czasu jest prowadzona.
Ingerencja państwowa jest zbędna i niewłaściwa.
Źródłem niestabilności w gospodarce - zakłócenia rynku pieniądza Racjonalne oczekiwania podm. gosp.
Rynek sam dochodzi do równowagi przy neutralnej topie bezrobocia Dostatecznie długi czas na dostosowania Polityka dochodowa nie ma znaczenia
Wpływ zmian stop procentowych na kurs walutowy i konkurencyjność międzynarodową w warunkach kursu płynnego zmniejsza skuteczność polit fiskalnej w krótkim okresie. Jeżeli rząd zwiększa wydatki budżetowe to ekspansja ta powoduje wzrost łącznego popytu i stopy proc. Wyższa stopa powoduje podwyższenie natychmiastowe nominalnego kursu walutowego co pozwala zapobiec napływowi kapitału Spadek popytu na eksport netto jeszcze bardziej ogranicza skuteczność ekspansji fiskalnej, której celem jest pobudzenie popytu globalnego w krótkim okresie.
Wyższe wydatki państwa prowadza do przesunięcia wykresu popytu globalnego w gore przez co poziom dochodu równowagi podnosi się. Jeżeli nie nastąpi równoczesna zmiana - zwiększenie rozmiarów podaży pieniądza to stopy procentowe musza wzrosnąć aby zapobiec nadmiernemu wzrostowi popytu na pieniądz. Wyższa stopa procentowa powoduje wypieranie wydatków sektora publicznego na konsumpcje i inwestycje & Motyw portfelowy trzymania pienitpiza
Przyczyna istnienia motywu portfelowego utrzymywania pieniądza jest niechęć ludzi do ryzyka. Ludzie są skłonni poświęcić wyższa przeciętnie stopę zwrotu dla zapewnienia sobie bezpieczeństwa lokat tj. Takiego portfela inwestycyjnego, który przyniesie niższą, ale dającą się łatwiej przewidzieć stopę zwrotu. Niektóre rodzaje aktywów, np. akcje przedsiębiorstw, zapewniają w przeciętnych warunkach wysoka stopę zwrotu, inwestycj e w nie są jednak dość ryzykowne. W niektórych latach stopa zysku z akcji jest bardzo wysoka, w innych jednakże bywa nawet ujemna, Kiedy ceny akcji spadają, akcjonariusze mogą ponieść straty kapitałowe, które przewyższą należne im wypłaty dywidend. Inwestycje w inne rodzaje aktywów finansowych są znacznie mniej ryzykowne, ale tez ich dochodowość jest zazwyczaj znacznie niższa niż przeciętny zysk aktywów o wysokim stopniu ryzyka.
Ujemny wstrząs podażowy spowodowany podwyższeniem cen ropy naftowej wywołuje w krótkim okresie wzrost cen i spadek prod. Jeśli spadnie produkcja to przedsiębiorstwa będą podnosić ceny aby zrekompensować sobie mniejsza wydajność. Wzrost cen spowoduje wzrost inflacji - przejście z pktu równowagi e na krzywej philipsa do wyżej położonego punktu a. Jeżeli rząd nie zmniejszy wstrząsu po stronie podaży i nie zahamuje wzrostu ilości pieniądza to wyższa inflacja spowoduje spadek realnej podaży pieniądza i zmniejszenie się popytu globalnego a co za tym idzie wzrost bezrobocia czyh spadek produkcji. Krzywa Philipsa w krótkim okresie obrazuje odwrotna zależność miedzy inflacja a bezrobociem jednak w krótkim okresie jeżeli wstrząsy dotyczą podaży zależność tanie istnieje.
Prywatny koszt bezrobocia: Jeżeli ludzie są bezrobotni dobrowolnie, to oznacza, ze uważają, iż lepiej pozostać bezrobotnym, niż przyjąć ofertę pracy za obowiązującą na rynku stawkę plac. W tych okolicznościach prywatny koszt bezrobocia (płaca utracona z powodu niepodjęcia pracy) jest mniejszy niż prywatne korzyści wynikające z bycia bezrobotnym, B ezrobotny jest uprawniony do otrzymywania płatności transferowych od państwa. Występują one w dwóch postaciach. Pracownicy, którzy dokonywali kiedyś wpłat na państwowy program ubezpieczeń, maja prawo do zasiłku uzupełniającego, który jest ostatnia linia obrony obywateli przed nędzą w brytyjskim państwie dobrobytu.
Społeczny koszt bezrobocia: Istnieje jedna oczywista różnica miedzy korzyścią społeczną. Dla jednostki zasiłek dla bezrobotnych i zasiłek uzupełniający są częścią korzyści związanych z pozostawaniem bezrobotnym Te płatności transferowe nie są jednak wcale korzyścią dla społeczeństwa jako całości. Mogą one ulżyć sumieniu zbiorowości poruszonej nędzą i nierównością dochodów, jednakże nie są to płatności za dostarczone dobra czy usługi, które inni członkowie społeczeństwa mogliby skonsumować. W tym sensie pogląd, ze powinniśmy wspierać bezrobotnych, oznacza zgodę na poniesienie kosztu w postaci nieefektywnej alokacji zasobów, poprzez stworzenie bodźców do nadmiernego wzrostu bezrobocia dobrowolnego. Przymusowe bezrobocie oznacza jeszcze wyższy koszt społeczny. Ponieważ gospodarka produkuje mniej dóbr, niż pozwalają na to jej możliwości, mamy do czynienia z marnotrawstwem, tj. Rezygnacja ze strumienia produktów, które mogłyby być wytworzone, gdyby bezrobotni znaleźli prace. Co więcej bezrobocie typukey ma charakter przymusowy, można założyć, ze powoduje ono więcej ludzkiego cierpienia i
1