3582318323

htlp://xpłcto.republika.pl/slavoma/zagadnienia/akcent.html

Akcent

Akcent w Słowiańszczyźnie można podzielić na wiele sposobów

I.    wg miejsca występowania:

1.    stały

a.    inicjalny (na pierwszą sylabę) języki:

•    czeski

•    słowacki

•    dolnołużycki

•    górnołużycki

b.    paroksytoniczny (na przedostatnią sylabę)

•    polski

c.    proparoksytoniczny (na trzecią od końca sylabę)

•    macedoński

2.    ruchomy, swobodny

•    rosyjski

•    ukraiński

•    białoruski

•    serbsko-chorwacki

•    słoweński

•    bułgarski

II.    charakteru

1.    toniczny (melodyczny):    w językach:    serbsko-chorwackim i

słoweńskim

2.    dynamiczny (przyciskowy): w pozostałych

Akcent inicjalny. W językach łużyckich odstępstwa od zasady akcentowania pierwszej sylaby w zdaniu dotyczą przede wszystkim wyrazów obcego pochodzenia, np. GŁU: teorija, literatura, DŁU: gratulować, september.

Akcent paroksytoniczny. Występuje w języku polskim.

Istnieją nieliczne wyjątki:

1.    wyrazy obce, np.: matematyka, fizyka, reguła

2.    formy czasu przeszłego: widzieliśmy, czytaliście

3.    formy trybu przypuszczającego: widzielibyśmy, czytalibyście

4.    liczebniki: czterysta, osiemset

Akcent proparoksytoniczny występuje w języku macedońskim. Pada na trzecią sylabę od końca, jeśli wyraz ma 3 lub więcej sylab, np.: MaKedomija.