3582318664

KRWE — Kierunki rozwoju współczesnej ekonomii

> Rozwój myśli ekonomicznej do czasów współczesnych

Pierwsze elementy ekonomii pojawiły się już w czasch starożytnych, były to zapisy transakcji handlowych w starożytnym Egipcie, Pewne elementy rachunkowości pojawiły się natomiast w kodeksie Hamurabiego (Asyria). Jednakże rozwój myśli ekonomicznej związany jest w tym okresie przede wszystkim ze starożytną Grecją. Nazwę ekonomia po raz pierwszy zastosował Ksenof, dotyczyła ona jednak zarządzania gospodarstwem domowym. Największy wkład w rozwój ekonomii starożytnej iał uczeń Platona, Arystoteles. Arystoteles podejmował szereg zagadnień, w stosunku do niewolnictwa był zwolennikiem koncepcji patermalistycznej, czyli opartej na przyjaźni i wzajemnym zrozumienu, Arystoteles szeroko rozwinął torie wymiany, zakładał że istnieją trzy typy wymiany

1.    Barter - towar za towar T - T

2.    Wymiana towarowo — pieniężna T — P - T ; w tym przypadku pieniądz rozrywa wymianę na dwa osobne procesy, kupna i sprzedaży. Oba te typy wymiany Arystoteles oceniał moralnie pozytywnie.

3.    Pieniądz za towar, pieniądz plus nadwyżka pieniądza P - T - P + AP, wielki handel - ten typ wymiany oceniał moralnie negatywnie.

U Arystotelesa bardzo silny był pierwiastek moralny, wyróżniał on ekonomię oraz chrematystykę.

Ekonomia była nauka o zarządzaniu gospodarstwem naturalnym, a więc wytwarzającym głównie na własne potrzeby prowadzącym jedynie handel nadwyżkowy. Działalność takiego gospodarstwa ma swoje naturalne granice w postaci maksymalnego zaspokojenia potrzeb. Takie gospodarstwa oceniał Arystoteles pozytywnie, Chrematystyka natomiast odnosiała się do gospodarstw zarobkowych nastawionych na zysk Dzaiłalność takich gospodarstw była dla Arystotelesa moralnie naganna, gdyż nie posiadała naturalnych granic. Arystoteles rozwinął także teorię pieniądza. Pięniądz umożliwia wymianę, aby jakiś towar mógł stać się pięniądzem musi posiadać kilka istotnych cech:

1.    musi przez dłuższy czas funkcjonawoać w wymianie na danym terytorium, aby ustaliły się proporcje wymienne pomiędzy towarami;

2.    musi posiadać pewne cechy materialno-techniczne:

a)    łatwy w transporcie i przechowywaniu,

b)    łatwo podzielny, a podział nie powoduje utraty wartości;