Projektowanie (łac. proiicere, proiectus „rzucić naprzód; wyciągnąć") jest twórczą działalnością związaną z powstawaniem produktu zróżnicowanego, czyli wszystkie czynności i działania, począwszy od określenia i opisania potrzeby a skończywszy na szczegółowym obmyśleniu jak ta potrzeba ma być zaspokojona. Zazwyczaj jest to projekt akiegoś urządzenia (np. maszyny, pojazdu, aparatu itp.) i pomieszczenia, w którym to urządzenie będzie eksploatowane.
Zróżnicowanie wynikające z:
• cech,
• parametrów użytkowych,
• zgodności ze standardami,
• trwałości,
• niezawodności,
• łatwości naprawy,
• stylu itd.
■ potrzeba społeczna - mogąca się przejawiać w różny sposób, jako impuls inicjujący proces projektowania,
• kompetentny sprawca procesu projektowania - tzw. system projektujący, może to być zorganizowany zespół projektantów lub pojedynczy projektant,
• określony system wartości uznawany przez system projektujący, ważne są m.in. relacje pomiędzy względną ważnością kryteriów technicznych, ekonomicznych i humanistycznych,
• zasoby warunkujące poprawność przebiegu procesu:
» metodologiczne (strategie projektowe, metody),
» informacyjne (ilość i jakość potrzebnych informacji),
» techniczne (wyposażenie w sprzęt techniczny),
» ekonomiczne (finanse, kapitał),
» czasowe (projektowanie musi trwać odpowiednio długo),
• wynik projektowania, pojawiający się w postaci zweryfikowanej dokumentacji technicznej, często - prototypu łub modelu funkcjonalnego.
Jest to jeden z bardzo istotnych etapów działalności inżynierskiej, którego głównym celem jest projektowanie obiektów technicznych, w tym procesów i środków produkcji. Na tym etapie dobiera się idee działania technicznego, rozwija się je w koncepcje systemów technicznych i tu zapadają istotne decyzje, rzutujące potem na skuteczność, ekonomiczność i niezawodność, a tym samym na wydajność i użyteczność społeczną całego przedsięwzięcia.
1