1
kilka różnic:
1. Skorupa oceaniczna jest znacznie cieńsza od kontynentalnej.
2. Skorupa oceaniczna zbudowana jest z bazaltów i zgromadzonych na nich osadów, zaś skorupa kontynentalna zbudowana jest z bazaltów, granitów oraz ze zgromadzonych osadów.
3. Skorupa oceaniczna jest gęstsza niż kontynentalna.
4. Skorupa oceaniczna jest młodsza od kontynentalnej.
Skorupa kontynentalna jest gruba, ma zwykle 35-40 km, a pod wysokimi młodymi górami (jak Himalaje, Kaukaz, Alpy) grubość ta wzrasta do 70, a nawet do 90 km, zaś w wyniku rozciągania lub podgrzewania może spadać do 15-25 km. Średnia gęstość skorupy kontynentalnej wynosi 2,8 g/cm3. Zbudowana jest zwykle (od góry) z warstwy skał osadowych o grubości kilku, czasem kilkunastu km, podścielonej warstwą granitową (od kilka do 30 km), pod która leży warstwa bazaltowa (od kilku do 40 km). Skorupa kontynentalna jest stara, często ma bardzo złożona budowę geologiczną, zaburzoną w trakcie licznych dawnych faz górotwórczych.
Skorupa oceaniczna jest wielokrotnie cieńsza, może mieć zaledwie 6-12 km. Ma zwykle 3-warstwową budowę, a jej gęstość wzrasta ku dołowi i wynosi od 2,5 do 2,9-3,3 g/cm3. Zbudowana jest zwykle ze skał zbliżonych do bazaltów (bazalty, diabazy, gabra), często przykrytych pokrywą skał osadowych różnej grubości (do kilku km). Jest zwykle stosunkowo młoda - nie znamy starszej skorupy oceanicznej niż jurajska (135-200 min. lat). Współcześnie obserwujemy jej powstawanie na grzbietach śród oceanicznych.
Lokalnie występuje skorupa typu przejściowego między kontynentalną a oceaniczną (subkontynentalna, suboceaniczna).