3582321720

Inkulturacja wprowadził dopiero Jan Paweł II w adhortacji apostolskiej catechesi tradendae w 1979 roku.

Inkulturacja ukazuje spotkanie religii z kultura, dialog ewangelii z kultura, dialog.

Jest t to proces którego zadaniem jest przekształcanie wartości kulturowych, celem jest przyjęcie przez narody w pełni Ewangelicznego orędzia przy jednoczesnym zachowaniu wierności, autentycznym wartościom danej kultury.

Przenikanie Chrześcijaństwa do danej kultury.

Proces Bbiegunowy:

^miejscowej kultury(miejscowej wspólnoty)

*Ewangelii (Jezusa Chrystusa)

*oraz głosiciela Ewangelii (Kościół posyłający)

Ewangelia za pośrednictwem głosiciela, wywiera wpływ na kulturę ludzi którzy przyjmują Słowo Boże. Akamodacja a inkulturacja.

Obecnie dostrzega się wewnętrze ograniczenia terminu akomodacja.

*skupia się na misjonarzach i misyjnym kontekście, kosztem lokalnych kultur i rodzących się kościołów,

*cel to przystosowanie ewangelicznego przesiania do różnych kultur.

*wg.L.Luzbetak'a cechowała ja nadmierna ostrożność, paternalizm, i nieufność co miejscowych kultur.

Akomodacja pewnego rodzaju ustępstwo ze strony starszych Kościołów, a nie uznanie pełni praw Kościoła miejscowego

Adaptacja chrześcijaństwa do miejscowej kultury- proces jednokierunkowy.

(tabelka wd Luzbetak^a poszukać)

Inkulturacja

Proces ten powinien objąć cale życie: teologie, liturgie, zwyczaje i struktury społeczne

Proces ewangelizacji oddziałuje na życie Kościoła powszechnego.

Przyswajanie przez wspólnotę kościelną pozytywnych wartości określonej kultury.

Zakładanie wspólnot chrześcijańskich nieuchronnie łączy się ze zmianami w rodzimych kulturach ewangelizowanych ludów.

Są także obszary w których przyjęcie zasad inkulturyzacji prowadziłoby do niepożądanych skutków.

Teolodzy zarówno pochodzenia europejskiego jak i afrykańskiego zwracają uwagę aby proces inkulturyzacji nie przerodził się w folklor.