Mieszanie- Jest to proces jednostkowy, polegający na uzyskaniu jednorodności w środowisku jedno- lub wielofazowym, pod względem stężenia, gęstości, temperatury i innych właściwości mieszaniny. Jest to sposób zwiększenia intensywności procesów wymiany ciepła, wymiany masy oraz przyspieszania reakcji.
Mieszadło mechaniczne- to sprzęt laboratoryjny składający się zazwyczaj z silnika elektrycznego, napędzającego szklany lub metalowy pręt zakończony łopatkami, które zanurza się w mieszanym płynie.
Mieszadło magnetyczne- To sprzęt laboratoryjny służący do bezkontaktowego mieszania cieczy w naczyniach laboratoryjnych, jak kolby lub zlewki, a nawet probówki.
Sposób działania. Do kolby wrzuca się "mieszadełko" (tzw. "dipol"), które ma zwykle kształt krótkiej belki wykonanej z żelaza, zatopionej w polietylenie lub w teflonie. Pod kolbę podkłada się mieszadło właściwie, którego najistotniejszym elementem jest generator zmiennego, rotującego pola magnetycznego. "Mieszadełko" reaguje na zmiany orientacji tego pola podążając za nim, czego efektem jest jego rotacja i mieszanie cieczy zawartej w naczyniu.
Suszenie - zespół operacji technologicznych, mających na celu zredukowanie zawartości wody w produkcie przez jej wyparowanie lub odwirowanie.
Bezwodny chlorek wapnia- Ma on dużą zdolność pochłaniania wody działa jednak niezbyt szybko. Na osuszenie należy, więc przeznaczyć długi czas. Po pewnym czasie woda zostaje związana, tworząc stały hydrat o niższej zawartości wody.
Siarczan (VI) magnezu- Siarczan magnezu jest doskonałym, obojętnym środkiem suszącym, działa szybko, dość skutecznie, jest chemicznie bierny, nadaje się, więc do suszenia większości związków. Fazę wodną można szybko i dogodnie oddzielić za pomocą przesączenia przez bibułę do rozdzielania faz i przemycia suchym rozpuszczalnikiem.
Bezwodny siarczan (VI) sodu- ma dużą zdolność do wiązania wody, lecz pochłania on wodę powoli i nie całkowicie. Jest to cenny środek suszący do wstępnego usuwania dużych ilości wody. Bezwodny siarczan (VI) wapnia- Odczynnik ten działa nadzwyczaj szybko i skutecznie, jest chemicznie bierny i nierozpuszczalny w rozpuszczalnikach organicznych, można go, więc używać do suszenia prawie wszystkich substancji organicznych. Jedyną jego wadą jest ograniczona ilość wody, którą jest w stanie związać.
Bezwodny węglan potasu- Jest to środek suszący nie bardzo skuteczny w działaniu i o średniej zdolności wiązania wody
Wodorotlenek sodu I potasu- Wodorotlenek potasu działa nieco skuteczniej od wodorotlenku sodu. Odczynniki te reagują w obecności wody oraz z niektórymi pospolitymi rozpuszczalnikami, co ogranicza ich stosowalność jako środków suszących.
Tlenek wapnia- Odczynnika tego używa się do suszenia alkoholi o małej masie cząsteczkowej, jego działanie suszące można zwiększyć przez wyprażanie w piecu elektrycznym.
Pięciotlenek fosforu (V)- Jest to bardzo skuteczny i szybki w działaniu środek suszący. Nie jest on jednak dogodny w użyciu ma tendencję do wytwarzania na powierzchni syropowatej warstwy. Suszenie tym odczynnikiem należy, więc poprzedzić wstępnym osuszaniem innym środkiem suszącym.