251
Zastosowanie mieszadeł mechanicznych powoli wypiera używanie pręcików szklanych.
Lejki (rys. 10.7) mają kształt stożka zwężającego się ku dołowi i łagodnie przechodzącego w prostą szyjkę o większej lub mniejszej długości. Szyjka może być zakończona płasko lub ukośnie ścięta na dole. Lejki najczęściej wykonane są ze szkła, jakkolwiek można też spotkać lejki wykonane z tworzyw sztucznych. W warunkach laboratoryjnych najczęściej wykorzystywane są do prostej filtracji, przelewania płynów lub przesypywania ciał stałych.
W zależności od przeznaczenia można wyróżnić następujące typy lejków:
- proste i analityczne służące do sączenia pod normalnym ciśnieniem. Do sączenia należy użyć sączka z bibuły filtracyjnej i po odpowiednim jego złożeniu umieścić wewnątrz lejka,
- Buchnera (sitowe), ze spiekanym dnem, służące do sączenia pod zmniejszonym ciśnieniem.
prosty analityczny
Buchnera
Rys. 10.7. Lejki laboratoryjne
Szkiełka (rys. 10.8) zegarkowe są rodzajem sprzętu laboratoryjnego z wyglądu przypominającego wycięty fragment sfery. W warunkach laboratoryjnych mogą być wykorzystywane do przeprowadzania w nich prostych testów kroplowych, np. wykluczenia obecności jonów Cl” w reakcji z AgN03,
obserwacji zachodzących procesów rozpuszcza- „
. , , , ^ Rys. 10.8. Szkiełko zegarkowe
ma lub krystalizacji, odważania niewielkich ilości substancji stałej, a także do przykrywania naczyń laboratoryjnych (zlewki, krystalizatory, kolby) w celu zabezpieczenia przed : iparowaniem zawartości.