PSYCHOLOGIA RÓŻNIC INDYWIDUALNYCH
Katedra Psychologii Różnic Indywidualnych KUL istnieje od półtora roku. W 1900 William Stern napisał pierwszą pracę na temat psychologii różnic indywidualnych.
Psychologia różnic indywidualnych kładzie nacisk na:
• dostrzeganie ]
• opisywanie } różnic, cech różnicujących
• badanie J
Pozawala ona lepiej zrozumieć siebie, innych ludzi, podejmuje każde zagadnienie kładąc nacisk na zróżnicowanie między ludźmi i w samym człowieka Ma ona połączenie z innymi dziedzinami nauki, jak również działami psychologii Są terminy, które funkcjonują w różnych dziedzinach nauki, są włączane do języka potocznego, często mając inne znaczenia, zastosowania (np. osobowość, psychologia),
Nb. prof. A. Matczak, prof. Strelau (UW) zajmują się głównie badaniem temperamentu; trudno jest oddzielić osobowość od różnic indywidualnych - „ Personałity and indMdual differrence" - Eysenck
Przedmiotem szczególnego zainteresowania są różnice interindywidualne i w dalszej kolejności -intraindywiduałne, (różnice o charakterze interindywidualnym ujawniają się w zakresie określonej cechy pomiędzy jednostkami należącymi do różnych makro lub mikrogmp oraz różnice intraindywiduałne przejawiają się w obrębie jakiejś cechy lub procesu psychicznego w życiu ontogenetycznym tej samej jednostki). Różnice intraindywiduałne są badane na różne sposoby:
• strukturalny (podejmujący różnice np, w zakresie cech osobowości - badania podłużne)
• rozwojowy (związany z przebiegiem procesów zmian w zachowaniu jednostki następujących w czasie)
Historia Psychologii Różnic Indywidualnych
W 1900 r. Stern napisał pierwszą książkę „Differentiele Psychologie". Psychologia różnic indywidualnych wywodzi się z całej tradycji psychologii, w której dominowały osobowość i charakter. Pokrewną dziedziną jest również empiryczna psychologia osobowości (Brensteter - „Psychologia osoby", Amelang - „Differentiele Psychologie",) W 1921 Stern wydał książkę podejmującą zagadnienia Psychologii Różnic Indywidualnych i jej podstaw metodycznych.
W sposobie podejścia do problematyki psychologii różnic indywidualnych. Zaznaczyły się w świecie dwie zasadnicze tendencje. Pierwszą reprezentowali psychologowie amerykańscy i zachodnioeuropejscy. Zainteresowania swe kierowali głównie na pomiary różnych właściwości psychicznych, przede wszystkim zdolności i inteligencji. W tym celu doskonalili coraz bardziej metody testowe korzystając z burzliwego rozwoju metod statystycznych.
Druga tendencja występuje na terenie byłego Związku Radzieckiego i wiąże się z takimi nazwiskami, jak Pawłów, Tlepłow, Niebylicyn Na wyróżnienie zasługują prace związane z badaniami nad temperamentem i zdolnościami. Problematyka ta jest tu rozpatrywana z punktu widzenia wyższych czynności nerwowych organizmu Ważną rolę przypisuje się również społeczno-historycznym uwarunkowaniom rozwoju zdolności ludzkich oraz wpływom, jakie wywierają na nie wrodzone i dziedziczne zadatki anatomiczno-fizjologiczne.
Zadania Psychologii Różnic Indywidualnych:
1. Opisywanie zjawisk, różnic intra i interindywidualnych
2. Badania środowiskowych uwarunkowań różnic indywidualnych, wpływy dziedziczności, genetyki
3. Symptomatologia różnic indywidualnych, np,: psychodiagnostyka - badania rzeczywistych zjawisk związanych z różnicami indywidualnymi
4. Badania treściowych różnic indywidualnych w zakresie temperamentu, zdolności oraz w zakresie różnic międzypłciowych
Podejście metodologiczne