Temat ćwiczenia Ćw. Nr 20 Wyznaczanie współczynnika załamania światła |
Uwagi |
Ocena |
Prowadzący Dr Edward KANIEWSKI |
WSTĘP TEORETYCZNY
Bezwzględny współczynnik załamania światła dla danego ośrodka to stosunek prędkości rozchodzenia się światła w próżni do prędkości rozchodzenia się światła w danym ośrodku. Bezwzględny współczynnik załamania światła zależy od długości fali (im długość jest mniejsza tym bezwzględny współczynnik załamania jest większy), od temperatury ośrodka (dla diamentu, przykładowo, bezwzględny współczynnik załamania światła rośnie wraz z temperaturą, dla kwarcu maleje, gdy temperatura rośnie) i zależy od ciśnienia. Względny współczynnik załamania światła dla danych dwóch ośrodków wyrazić można stosunkiem ich współczynników bezwzględnych. Jest to względny współczynnik załamania światła ośrodka, do którego promień wchodzi, względem ośrodka, z którego wychodzi:
nj - bezwzględny współczynnik załamania światła ośrodka 1; nj - bezwzględny współczynnik załamania światła ośrodka 2;
Vj - prędkość rozchodzenia się światła w ośrodku 1;
V2 - prędkość rozchodzenia się światła w ośrodku 2;
C - prędkość rozchodzenia się światła w próżni.
Względny współczynnik załamania możemy wyznaczyć inną metodą. Dla niektórych kątów prawdziwe jest twierdzenie, że:
sina 2,1 sir$
a - kąt padania
b - kąt załamania
W przypadku przejścia promienia z ośrodka gęstszego do rzadszego, promień załamany odchyla się od normalnej. Istnieje, więc taki kąt ag, że kąt pomiędzy promieniem załamanym a normalną poprowadzoną do granicy dwóch ośrodków jest kątem prostym. Promień załamany
n
2,1
n,
V2 V,
V,
1