3582323859

Elementy fizyki jądrowej (Odkrycie jądra)

W roku 1911 Ernest Rutheford przedstawił pogląd, że dodatni ładunek atomu jest skupiony w środku atomu w postaci jądra, a na podstawie eksperymentu z rozpraszaniem cząstek alfa (jąder atomów helu) na cienkiej folii złota był w stanie oszacować rozmiary jądra.

padające cząstki a tarcza

w postaci folii

atom

jądro

Rys. 43.3. Kąt rozpraszania padającej cząstki a zależy od odległości jej toru od jądra atomu. Duże kąty odchylenia obserwujemy tylko dla torów bardzo bliski cli jąder

kąt rozproszenia <j>

Rys. 43.2. Punkty na wykresie prezentują wyniki pomiarów rozpraszania cząstek ot w folii ze złota, uzyskane przez Geigera i Marsdeira za pomocą układu / rysunku 43.1. Linia ciągła odpowiada przewidywaniom teoretycznym opartym nu założeniu, że w atomie występuje małe. ciężkie, naładowane dodatnio jądro. Skala osi pionowej jest logarytmiczna i obejmuje sześć rzędów u iel-kości. Krzywą teoretyczna przesunięto, aby przechodziła przez punkt pomiarowy oznaczony kółkiem

Rys. 43.1. Układ doświadczalny (widok z góry) używany w laboratorium Rutherforda w latach 1911-1913 do badania rozpraszania cząstek a w cienkiej metalowej folii. Detektor można obracać, zmieniając kąt 0. Źródłem cząstek a jest radon — gaz będący produktem rozpadu radu. Ten prosty. mieszczący się na stole laboratoryjnym układ, pozwoli! odkryć jądra atomowe

AE At > l#>n (178)