Omów zasadę szybkości i ekonomiki procesowej
W myśl art. 2 § 1 pkt 4 przepisy kpk mają na celu takie ukształtowanie postępowania karnego, aby rozstrzygnięcie sprawy nastąpiło w rozsądnym terminie.
Pojęcie rozsądnego terminu wywodzi się z art. 6 ust. 1 EK (Konwencji o ochronie praw człowieka ...) stanowiącego, że każdy ma prawo do sprawiedliwego i publicznego „rozpatrzenia jego sprawy w rozsądnym terminie” przez niezawisły i bezstronny sąd ustanowiony ustawą.
Podkreśla się, że dotrzymanie rozsądnego terminu jest uzależnione od wielu okoliczności występujących w konkretnej sprawie i nie ma ogólnej reguły w tym zakresie ani generalnego terminu zakończenia postępowania wyznaczanego w miesiącach czy latach - chociaż występują terminy cząstkowe dla określonych faz (etapów) postępowania czy poszczególnych czynności.
W orzecznictwie międzynarodowym w celu ustalenia, czy zachowany został rozsądny termin, bierze się pod uwagę m.in. złożoność sprawy, sposób zachowania się samego oskarżonego (podejrzanego), który może przewlekać proces (art. 263 § 4), oraz inne szczególne okoliczności sprawy. Przyjmuje się natomiast, że nie są usprawiedliwieniem trudności kadrowe organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości i podkreśla się wymóg szybkości zwłaszcza tam, gdzie oskarżony jest aresztowany.