3582325100

Optymalny projekt filtru FIR

Opisane wcześniej metody są łatwe w implementacji, ale zaprojektowane filtry są dalekie od optymalnych. Celem metody optymalnej jest znalezienie takiej aproksymacji charakterystyki filtru, aby przy najmniejszym rzędziebłąd wyznaczenia wartości 1 w paśmie przepuszczania był mniejszy niż zadana wartość Si, a błąd wyznaczenia 0 byt mniejszy niż 62.

Jak podaje literatura [1] dla określonych io_P i w*aproksymacją dająca minimum <5ii $2 jest równomiernie falista aproksymacja charakterystyki jaką przedstawiono na rys. 9.4. Charakterystyka taka jest wynikiem działania al-gorytmuParksa-McCIellana. Posiada ona L = M/2+2 lokalnych ekstremów dla pulsacji leżących w przedziale O..o>pi u)z..n. Do obliczenia tych częstotliwości trzeba rozwiązać układ L równań nieliniowych. Rozwiązywane są one iteracyjnym algorytmem Remeza.

Przed rozpoczęciem obliczeń definiuje się cztery parametry: /pi fz- definiujące zakres pasma przejściowego filtru oraz $ii 62-określające stopień nierownomierności charakterystyki w paśmie przepuszczania i zaporowym.

Iteracyjny algorytm pozwala obliczyć zadaną liczbę współczynników filtru.