3582325602

Dr Krzysztof Żuk, Mikroekonomia, Wykład 11, (sem. I)

Wykład 11

Podstawy decyzji ekonomicznych producenta. Optimum producenta

Celem producenta jest maksymalizacja zysku. Zależność między wielkością produkcji a rozmiarami nakładów czynników produkcji nazywamy funkcją produkcji (Q=f(,..)).

Są trzy główne kategorie czynników: praca, kapitał i ziemia. Jeśli czynniki produkcji sprowadzimy do dwóch: siły roboczej L i kapitału K, to można prowadzić analizę jednoczynnikowej funkcji produkcji: Q=f(L) - (przy założeniu, że kapitał jest stały) lub Q=f(K) - (przy założeniu, że praca jest stała) albo analizę dwuczynnikowej funkcji produkcji Q=f(L,K)

W analizie krótkookresowej posługujemy się jednoczynnikową funkcją produkcji, tzn. zakładamy, że rozmiary kapitału nie zmieniają się (czynnik stały), zaś wielkość produkcji zależy tylko od nakładu siły roboczej (wielkość produkcji).

Krzywa Knighta (Struktura produkcji)

Zmiany wielkości produkcji pod wpływem zmian nakładów czynnika zmiennego określa prawo wydajności nieproporcjonalnej zwane również prawem malejących przychodów. Prawo to mówi, że przy zwiększeniu nakładów czynnika zmiennego (pozostałe bez zmian) powoduje początkowo więcej niż proporcjonalny wzrost produkcji w stosunku do nakładów, potem mniej proporcjonalny, a po osiągnięciu maksimum przy pewnym nakładzie czynnika zmiennego następuje zmniejszenie się (prezentuje to krzywa Knighta).

Produkt całkowity (TP, PC) - całkowita wielkość produkcji w danym okresie. Produkt przeciętny (AP) - jest stosunkiem TP do wielkości nakładów, mierzy on zatem przeciętną ilość produktu.

Produkt krańcowy (MP) - przyrost produkcji osiągany z dodatkowej jednostki czynnika zmiennego, mirzy przyrost wielkości produkcji z jednostkowej zmiany nakładów.