3582325737

Kraje przemysłowe a producenci - konflikty.

W świecie kryzysu energetycznego i ostrej konkurencji o paliwa kraje eksportujące ropę (a także gaz i węgiel) będą sprzedawać swoje surowce po coraz wyższych cenach. Oznacza to ich coraz szybsze bogacenie się. Przy cenie ropy na poziomie 100 USD/baryłkę roczna wartość spalanej przez USA i UE ropy wynosi około tysiąca miliardów dolarów rocznie (z czego 80-90% trzeba będzie kupić za granicą). Z kolei sama Arabia Saudyjska codziennie zarabia na eksporcie setki milionów dolarów. Na lukratywne interesy mogą też liczyć Rosja, Iran, Wenezuela i inne kraje naftowe. To bezprecedensowy transfer kapitału z krajów Zachodu do krajów eksportujących ropę. Tak olbrzymi strumień pieniędzy spowoduje rozkwit tych krajów i wykupywanie przez nie majątku krajów importujących ropę, w których może zapanować kryzys gospodarczy.

Do tego może dojść szantaż energetyczny producentów, ich decyzje ekonomiczne "zarabiamy dość, po co wydobywać więcej?'¹, "ceny rosną, poczekajmy aż wzrosną bardziej...", "zachowajmy naszą ropę na przyszłość". Wszystko to spowoduje dalszy wzrost napięć pomiędzy producentami, a krajami uzależnionymi od importu. Pierwsze sygnały już mamy: w 2006 roku publikowane na Zachodzie raporty zaczęły wykazywać, że Kuwejt ponad dwukrotnie zawyża swoje rezerwy ropy. Zaniepokoiło to Kuwejcki parlament na tyle, że odrzucił wniosek rządzącej rodziny królewskiej o dodatkowe fundusze na wzrost wydobycia ropy - odmowa została umotywowana potrzebą zachowania zasobów ropy na potrzeby kraju.

Olbrzymia część społeczeństw krajów wysokorozwiniętych wpadnie w nędzę i zostanie zmuszona do prowadzenia życia na zupełnie dla niej nieakceptowanym poziomie. Przyzwyczajeni do luksusu ludzie, którzy wierzyli, że przyszłość może być tylko bogatsza, lepsza, bardziej techniczna i wygodniejsza -stracą pracę, zbankrutują i znajdą się na bruku. Będą szukać winnych. I oczywiście ich znajdą, bo przecież za nic nie przyznają, że sami do tego swoją bezmyślnością i nadmiernym zużyciem zasobów doprowadzili.

Znajdzie się wielu polityków, którzy wskażą palcem na bajecznie bogatych eksporterów ropy i powiedzą - "to oni są winni". Nacjonalizm, rasizm, wzrost napięć międzynarodowych i pojawienie się nastrojów faszystowskich to naturalne ujście dla frustracji. A biorąc pod uwagę wciąż przygniatający potencjał militarny krajów Zachodu, szczególnie USA, pokusa, żeby zająć zasoby siłą, może być bardzo mocna. Niejedna wojna rozpoczęła się w wyniku walki o zasoby, niejedna demokracja w sytuacji kryzysu osunęła się w autorytaryzm lub nawet faszyzm.

Wiele wojen w historii miało charakter uderzenia prewencyjnego. Niejeden polityk doszedł do wniosku "Dzisiaj jesteśmy jeszcze względnie silni, ale z roku na rok nasza pozycja staje się coraz gorsza. Tak więc, im szybciej uderzymy, tym większe mamy szanse na osiągnięcie swoich celów." Japonia w II Wojnie Światowej, Niemcy przeciwko Rosji w 1 Wojnie Światowej, być może także USA przeciwko Irakowi? Podczas kryzysu 1973 roku prezydent USA Gerald Ford ostrzegał państwa Zatoki Perskiej, że "w historii różne kraje toczyły wojny o zasoby naturalne, jak woda czy żywność". Adresaci wiadomości rozumieli, że tej wojny o ropę świat arabski nie miał szans zwyciężyć. I znieśli embargo.

Stany Zjednoczone zajęły już bardzo mocną pozycję na Bliskim Wschodzie, gdzie znajduje się większość pozostałych zasobów ropy. Posiadają też najsilniejszą flotę wojenną świata będącą w stanie kontrolować światowe szlaki dostaw ropy.Czy mocarstwa - Stany Zjednoczone, Chiny, Rosja, Europa, Indie i kraje naftowe będą potrafiły się porozumieć, czy też może dojdzie do konfliktów o