3582326017

3582326017



Pochodzenie słowa „ekonomia"

^    ci fonom o (grec.) - Arystoteles

(384-322 p-ae.) - umiejętność zdobywania dóbr niezbędnych da życia oraz użytecznych dla darni i patowa

*    riJns - dam, nomos -prawa


Historyczne ckreśtnia ekonomii:

•    Od X VII w. - ekonomiapałilyczna

(społeczna, publiczna):

Arterie Maatchrćtien de Vdteville - 7Yaktat o tścanomn politycznej


Główne nurty w mySi ekonomicznej


ktyunfam


HISTORIA MYŚL EKONOMICZNEJ

William Rrtty (pufjic

zrańmy) (w Niemczech):

Sarial fononie (w

znaczeniu ekojomia polityczno-społeczna)

N ariona} fononńe (ekonomia naoócrwa)

Betrieluwirtschafis (uanka a przedsiębiorstwie)

ekonomiści

marksistowscy (pajawnie ekonomia paltyczna)

rnerkantyl

nm - pierwsza samodzielna doktryna ekonomiczna (keciec XVI - połowa XVIII wieku):

podstawą bogactwa jest złtia i wszelkiego rodzin cenne zasoby;

takie kierowanie handlem zagranicznym, aby ząjewnić napływ złota i srdbrą

popieranie przemysłu {rzez zachęcanie do importutarich surowców;

cła ochra mc na import ddr przetworzonych;

pobudzanie eksportu, zwłaszcza ddr gotowych;

□actoc na wzrost liczby kidnaści przy utrzymaniu niskich płaq

pożądany jed korzystny bilans handlowy, gdyż jrawadzita da ddrebytu □ tracki

fnjibraty

im (XVIII wiek):

w ye limitowanie średnio wiecznego zacofania na wsi

zracjanałizawanie

sytemu fł&afaega przez zrechkawanie wszystkich podatków da jednego podatku ad renty,

scalank małych

gospodarstw i uwolnienie handlu zbożem ad [rdekrjanistyczaycb restrykcji

ekmiraa

klasy ci na (Anglia; XVIII-XLX wiek):

gMmniirKdstflraiele,'

A. Smith D, Rit mig Sianajiłt

A. Smith - Badaniu ział istdq i przyczynami bogactwa narodów, teoria

praekkeji i podziału, prowadząca do {Taktycznych wuksków;

"naturalna

wolność", da której zmierza świat;

"niewidzia

ba ręka" rytku, która przynesi efekt społeczny niezależny od woli i zamiarów jednostki

D. Ric ardo - Zasady fkcwwmi polityczną i opodatkowania: wzrost

gospodarczy wcześniej czy później ustanie z braku zasobów natirabych;

wynalezień

ie techniki analizy ekonomicznej;

zasada

kasztów kamparatywnych i metoda statycznej aiahizy komparatywnej;

problem:

jak zmhny udziałów ziemi, pracy i kapitab powiązane są ze stopą bumulacjikapiiab.

11) trafom

gospodarczy (razwbięcie ekonomii klasycznej):

państwo oraz kue

organizacje gospodarcze ipahityczne nie powimy ingerować w stosmki gospodarcze, lecz dać wszystkim jednostkom gospodarczym pełną swobodę działania -stosownie do ich własnych bteresdw;

zasada kerzyśd

materia bej (bano aeconamas)\ kapitalizm

wobakonkirencyjny;

strategicznym czynnikiem razwoyi gospodarczego jest akumulacja kąjjtału, której tempa zależy od wysekośri stepy zysku i akr koikis-eocji;

wysoka stopa zysku i dostatecznie siby naridc kookireacji stwarzają waruki szybkiego rozwoju gcspodarczega;

prowadzi to da wzrostu ipakcznega popytu i produkcji;

wu bokakire ocyj na

gospodarka samoczynnie (bez zewnętrznej ingerencji) dąży do równowagi gospodarczej

interesy ogólno pole czne są wypadkową kderesów indywicbabych;

prawo iytków J. R

Say^a: "Podaż twarzy swój własny pepyt" -produkcja twer zy sobie rynki z bytu. a popyt dopasowuje się automatycznie da podaży (wytwerzyć oznacza zrealizować, prze dać).

mirt

mstfmfiitycmy (XIX widk):

sikała naAlaycma:

główni

przedstawiciele: A. Marshall W. S. Jęyons,

J. ft d«rti. A, C, Pijait

między

poszczególnymi czyn likami (procesu gospodarczego) istnieje ścisła wpdłzależnaść;

następuje

harmongne dopasowanie się ich wielkości, zapewniające równowagę przy pełnym wykcrzystaniupatenejabprockikcyjnega w gospodarce.

□ąj&bszy

pnkt teorii: ni edcstarcz en ie odpowiedzi na pytanie - jak stołecznie osiągnąć równowagę rynkową (teoria firkejonowała przy zabżeniu, że równowaga już istnieje).

uikda ans tri arka -

pcglądy zbliżane da szkoły neciklasycznej

ukda knauska (VilfredaPareta):

próba

{rzedstawimia ddycznego drazu całego systemu gospodarcze go w fermie ikładów równań;

tezą że

gospodarka posiada zdolność powrotu do stanu równowagi.

ekonoma

dibribytu (przefam XIX/XX w.):

powstała na bratek pojawienia się w gospodate kapitalistycznej nowych zjawisk (pagł^jiające się kryzysy, monopole); krytyka jrawa Say^a;

głoska petrzebę

zastosowania odmiennych od zabżed szkoły neoklasycznej metod badawczych;

teoria medośkcnafej

kcrkireocji(J. V. Robinson, Chamberlin) -teza, że wolność gospodarcza nie zapewnia maksimum dobrobytu spobcznega i niezbędne jest dtp usze ze nie interwencji patowa celem cgtymalizacji debrebytu spafecznega

(gbwny nurt pa II Wiś):

J, M* Keynes - OgŁia fcgjgafruftiigiig. gacafr i ggnigfefl

193S

sprowadza system

□eoklasyczoy da szczególnego przypadku równowagi jrzy pebym wykorzystaniu czyn nk ów pracbkcji

twarzy agóbąteorię obejmującą stany równo w^i makroekcciomieznej przy różnym stopniu wykerzydania czyn tików produkcji,

o stopniu wykorzystania poteocjabprodukcyjnego decyduje popyt efektywny,

wielkość, skkcbiki i czynnki ckreślające popyt sąccdralnym problemem rozważań,

zrywa z prawem Say’a, przyjmowany w

□ecklasycznych kcucepcjach równowagi współzależny związek między zjawtocami gaąjodarczymi zastępuje związkiem przyczynowym,

pewne elementy procesu go podarowania traktuje jaka dme, ime jaka zmienne niezależną określające zmienne zależne - rozpatruje je w skali makroeken omie znej,

obszarem l«dań nie są poszczególne podmioty, ale makraekanamicziie wamki pracbkcji i realizacji,

postuluje konieczność

rzeczywistego przebiegu prac esów gospodarczych,

zwraca uwagę, że

sytuacja narynku pieniężnym ma wpływ na rozmiary działalności gospodarczej i wielkość dochodu narodowego,

nie można budować teoretycznego systemu gaspodakibez pieniądza hb włączać go do analizy a past (jaka ewaituaby czynnik zakbcający przebieg procesów gospodarowania, rozpatrywały di w wielkościach □rfirabycb),

wykazuje, że gospodarka kpitalistyczna pozo stawi cna swym wewnętrznym siłom nuci dopięć na chroniczny brak pepyt u

siły rynku nie mogą zpewuić stamrównowagi przy pebym wykerzydaub siły roboczej i zasobów kapitab wy cb; tj darni w którym paziom dochocki naodawega ariąga maksimum, niezbęcby jest taki czynnik zewnętrzny, który mógłby przedwdziałać dranic zne mu Irak owi pupy tu radzącemu {rze wagę oszczęduaśd □ad inwestycjami,

knieję stymulatora

popytu maże i powiną spełniać państwo, parfet wo może pełnić Frakcję stymulatcra popytu, starając różne irtonnirtiy, począwszy od działań na rzecz obniżenia stopy proce ot owej, poprzez zwiększenie opodatkowania wysokich dochodów, przy jednoczesnym zwiększeniu świadczą? społecznych na rzecz grap najniżej ipasażcnych, a skończywszy na inwestycjach fbansowanycb z dhgn publicznego,

packreślą że

zastCKOwanie {raponawanych środków iigerencj i patowa w ąnawy gespo dacze jed konieczne.

ncdcyscn

inni (Hicks, Samuehou):

kodyuiacja tak zwanej syntesy updlayaDrj, która pale gała na apo-dukeynesowskiej makra analizy na podstawach Decklasycznej mikroekmcnmi

past kły sari im (Rcbbsan, Hauad, Kołder):

w opozycji da

□eckeyuesizmu wskazuje na nie możliwa ść t ważenia syrtezy z uwagi na zróżnicowanie


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Pochodzenie słowa „ekonomia” ^    cikwKuno (grec.) - Arystoteles (384-322 p-ae.) -
Arystoteles Arystoteles (384-322 p.n.e.), filozof grecki. Pochodził ze Stagiry, stąd zwana bywa Stag
skanuj0006 (508) filozofia o Platom (427-347 p.n.e.) o Arystoteles (384-322 p.n.e.) o Św. Tomas
Arystoteles 384-322 przed Chr. Filozof „z tego świata” Następca Platona Twórca syntezy wiedzy (jego
Temat: Filozofia Arystotelesa. Arystoteles /384-322 p.n.e./ Uczeń Platona. Arystoteles nazywa się
Arystoteles (384-322 BC) □    Był mistrzem w zadawaniu pytań. □
1. Synteza myśli helleńskiej. Arystoteles: (str. 30) a) Arystoteles: (384-322). liczeń Platona (późn
Ekonomia wg Arystotelesa (384 - 322 p.n.e.) wiedza o prawach rządzących gospodarstwem domowym.
•    Arystotelesa ( 384 - 322) - krytyczny kontynuator platońskiej
Arystotelizm Nurt w dziejach filozofii nawiązujący do filozoficznych koncepcji Arystotelesa (384 - 3
P1030330 Arystoteles (384 — 322 przed Chr.) ■    Urodził się w Staglrze na Półwyspie
Arystoteles (384-322 p.n.e.) -wybitny filozof grecki, najwszechstronniejszy myśliciel i uczony,

więcej podobnych podstron