wykład 1.
I.Pedagogłka resocjalizacyjna:
• pedagogildca to nauka o wychowaniu
• resocjalizacja wskazuje na charakter tego wychowania
• nauka o wychowaniu jednostek niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym
By wychowanie to mogłobyć skutecznie musi być oparte na dobrych teoretycznych podstawach Wychowaniem resocjalizującym powinny zajmować się specjaliści z tego zakresu. Posiadający odpowiednie cechy osobowe.
W 1971r- to rozwój w Polsce pedagogiki resocjalizacyjnej. Powrócił wówczas do Polski z USA Czesław Czapow i Stanisław Jedlicki. Mieli oni doświadczenie w paracy w Stanach. Zebrali swoją widzę w pracy „Pedagogika resocjalizacyjna”, dołączyli swoje doświadczenie i przemyślenia oraz w roku 1971 ją wydali.
Spełnili ona 3 warunki by pedagogika resocjalizacyjna ogła być subdyscypliną ped. Specjalnej:
* nadali jej nazwę i po raz pierwszy urzyli nazwy ped. resocjalizacyjnej ■ określili przedmiot badań, a jest nim wychowanie resocjalizacyjnej
* wskazali instrumentarium badawcz, którym posługiwać ię będzie w badaniach ta dyscyplina
Prawidłowo przeprowadzone badania są podstwą dla resocjalizacji Pracuje ona dwutorowo:
1. tor- badania opracowujące teorię
2. tor- działania praktyczne
Zakres umiejętności potrzebnych do wychowania jednostek niedostosowanych społecznie wymaga większej wiedzy i umiejętności niż wychowanie jednostek bez problemów.
RReprezentacja przedstawicieli ped. resocjalizacyjnej:
- Cz. Czapow- zapoczątkowali St. Jedlicki - zapoczątkowali
- Jan Konopnicki- badał, diagnozował
Otton Lipkowski- zajmował się problemami niedostosowania społecznie młodzieży Lesław Pytka- autor współczesnego podręcznika, narzędzi do diagnozy nieprzystosowania społecznego
Bronisłw Urban-niedostosowanie społeczne dzieci i młodzieży, przestępczość
- Jan i Maria Stanik- „ Resocjalizacja” - 2 tomy wraz z B. Urbanem
Marek Konopczyński- zajmował się poszukiwaniem nowych, korzystniejszych metod, „Twórcza resocjalizacja”, „ Metody twórczej resocjalizacji”
Krzysztof Zajączkowski- zajmował się profilaktyką niedostosowania społecznego, „ Profilaktyka zachowań dewiacyjnych dzieci i młodzieży”