wykład 1.
I.Pedagogika resocjalizacyjna:
• pedagogikka to nauka o wychowaniu
• resocjalizacja wskazuje na charakter tego wychowania
• nauka o wychowaniu jednostek niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym
By wychowanie to moglobyć skutecznie musi być oparte na dobrych teoretycznych podstawach Wychowaniem resocjalizującym powinny zajmować się specjaliści z tego zakresu. Posiadający odpowiednie cechy osobowe.
W 1971 r- to rozwój w Polsce pedagogiki resocjalizacyjnej. Powrócił wówczas do Polski z U SA Czesław Czapow i Stanisław Jedlicki Mieli oni doświadczenie w paracy w Stanach. Zebrali swoją widzę w pracy „Pedagogika resocjalizacyjna”, dołączyli swoje doświadczenie i przemyślenia oraz w roku 1971 ją wydali
Spełnili ona 3 warunki by pedagogika resocjalizacyjna ogla być subdyscypliną ped. Specjalnej:
• nadali jej nazwę i po raz pierwszy urzyli nazwy ped resocjalizacyjnej
• określili przedmiot badan, a jest nim wychowanie resocjalizacyjnej
• wskazali instrumentarium badawcz, którym posługiwać ię będzie w badaniach ta dyscyplina
Prawidłowo przeprowadzone badania są podstwą dla resocjalizacji Pracuje ona dwutorowo:
1. tor- badania opracowujące teorię
2. tor- działania praktyczne
Zakres umiejętności potrzebnych do wychow ania jednostek niedostosowanych społecznie wymaga większej wiedzy i umiejętności niż wychowanie jednostek bez problemów.
II.Reprezentacja przedstawicieli ped. resocjalizacyjnej:
- Cz. Czapow- zapoczątkowali St. Jedlicki - zapoczątkowali
- Jan Konopnicki - badał, diagnozował
Otton Lipkowski- zajmował się problemami niedostosowania społecznie młodzieży
- Lesław Pytka- autor współczesnego podręcznika, narzędzi do diagnozy nieprzystosowania społecznego
Bronislw Urban-niedostosowanie społeczne dzieci i ntlodzież>', przestępczość
- Jan i Maria Stanik- „ Resocjalizacja” - 2 tomy wraz z B. Urbanem
Marek Konopczyński- zajmował się poszukiwaniem nowych, korzystniejszych metod, „Twórcza resocjalizacja”. „ Metody twórczej resocjalizacji”
- Krzysztof Zajączkowski- zajmował się profilaktyką niedostosowania społecznego, „ Profilaktyka zachowań dewiacyjnych dzieci i młodzieży"