3582327059

Warszawa

Dnia

SPRAWOZDANIE Z CHEMII FIZYCZNEJ

Zastosowanie metody „pierwszego pęcherzyk a” do badania równowagi ciecz-para.
Skład zespołu prowadzącego doświadczenie: ŁUKASZ GUŁAJSKI RAFAŁ SZCZYPIŃSKI	Ocena z przygotowania	Ocena ze sprawozdania

Cel ćwiczenia:

Celem ćwiczenia jest wyznaczenie prężności pary dwuskładnikowej mieszaniny o określonym składzie w określonej temperaturze

Metody badania równowagi ciecz-para:

I.    Metody dynamiczne

1.    metoda destylacyjna

2.    metody przepływowe

3.    metody obiegowe

•    z obiegiem oparów

•    z obiegiem cieczy i oparów

II.    Metody statyczne

1.    z obecnością dwóch faz: ciekłej i gazowej

2.    metoda pierwszego pęcherzyka i punktu rosy

W naszym doświadczeniu będziemy wyznaczali prężność pary metodą pierwszego pęcherzyka i punktu rosy. Metoda ta jest. metodą statyczną izotermiczną przeznaczoną do badań równowag ciecz-para układów dwuskładnikowych. Odgazowaną próbkę umieszcza się w termostatowanym naczyniu gdzie objętość może się zmieniać. W trakcie pomiarów za pomocą manometru mierzy się ciśnienie panujące w układzie w zależności od zmiany objętości układu Na wykresie przedstawiającym tę zależność wyraźnie widoczne są załamania izotermy z których pierwsze to punkt pojawienia się pierwszego pęcherzyka pary o składzie yi, zaś drugie to „punkt rosy" o składzie fazy parowej równej wyjściowemu składowi mieszaniny y₂ = Xi. Metoda ta jest niestety stosowana praktycznie do badań układów dwuskładnikowych.

Zalety metody:

•    nie jest konieczna analiza faz(wystarczy znajomość składu wyjściowego)

•    mała objętość badanej próbki

•    prowadzenie pomiaru możliwe jest w szerokim zakresie ciśnienia i temperatury

•    łatwość odpowietrzania przez rozprężanie i sprężanie próbłd(usuwa się przy tym pozostający pęcherzyk powietrza)