Laboratorium chemii fizycznej |
Warszawa, 01.04.2003 | |
Sprawozdanie z ćwiczenia: „Wyznaczanie momentu dipolowego metodą Guggenheima - Smitha" | ||
Ćwiczenie przeprowadzili: |
Ocena z przygotowania: |
Ocena ze sprawozdania: |
- Łuka siak Paweł | ||
-Pietruszko Adam | ||
- Syzdek Jarosław |
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie momentu dipolowego l-bromo-4-etylobenzenu w temperaturze 25°C,
Moment dipolowy jest wielkością wektorową mówiącą o rozkładzie asymetrii ładunku w cząsteczce związku chemicznego. Wielkość ta zdefiniowana jest następującym wzorem:
lł = Y,(ii *r>, gdzie:
r, - wektor wodzący i-tego ładunku
q, - ładunek elektryczny
Na moment dipolowy molekuły wpływają wektory momentów dipolowych wszystkich występujących w niej wiązań chemicznych.
Spośród różnych metod wyznaczania momentów dipolowych związków chemicznych w ćwiczeniu wykorzystano metodę Guggenheima-Smitha. Metoda ta wymaga wyeliminowania udziału indukcyjnego otoczenia, które wywiera wpływ na molekuły badanego związku. Dlatego też rozcieńczone roztwory substancji bada się w obojętnym rozpuszczalniku, a wyniki ekstrapoluje do rozcieńczenia nieskończenie wielkiego, kiedy to międzycząsteczkowe oddziaływania pomiędzy polarnymi molekułami badanego związku są zaniedbywalnie małe.
Metoda Guggenheima - Smitha opiera się na założeniach:
wartość polaryzacji całkowitej, elektronowej oraz objętości molowej rozpuszczalnika czystego i w roztworze są równe,
v
p 2 pe
r-’ y © ral
f v \
a2
= 0 (polaryzacje atomowe mają niewielkie wartości,
a objętości molowe rozpuszczalnika i badanego związku są zbliżone), można przyjąć liniową procedurę ekstrapolacyjną dla zależności nf i -ej od ułamka wagowego.
l