l.ŹiródłA \rlxd2v.
Władza oznacza zdolność wywierania przez jednostką A wpływa na zachowania jednostki B w taki sposób, żeby B działała zgodnie z życzeniami A.
Władza formalna jest oparta na stanowisku zajmowanym przez dan^ osobę w organizacji. Władza formalna może wynikać ze zdolności do wymuszania lub nagradzania albo może wynikać z autorytetu formalnego. Z badan wynika, że najważniejsze jest uzyskanie władzy nieformalnej, władzy eksperckiej i władzy odnieś ienia.
Władza z mocy praw* oznacza formalne uprawtienia do sporządzania kontroli nad zasobami organizacji i do ich wykorzystywania.
Władza ekspercka polega na wywieraniu wpływu dzidki kompetencjom szczególnie dzidki umiejętnościom i wiedzy.
Władza odniesienia wynika z identyfikowania się z osob4 mający pożądane zasoby lub cechy osobiste.
Hax Webber władze prawomocny dzielił na:
Władzę tradycjonalistyczn^, władzę charyzmatyczny i władzę legalny.
2 . in^dzA liniowa.
Głównymi cechami charakterysujycymi ten rodzaj struktury sy zachowania zasady jednoosobowego kierownictwa oraz wzajerme nałożenie się zależności funkcjonalnych i zależności hierarchicznych. Zastosowanie zasady jednoosobowego kierownictwa to główne źródło wszystkich zalet tej struktury, natomiast większość wad, jakie niesie to rozwiyzanie, wynika z nałożenia na siebie zależności hierarchicznych i funkcjonalnych.
Władza sztabowo-1iniowa, opracowana przez Tayola jej istoty jest zachowanie zasady jedności kierowania oraz powołanie stanowisk sztabowych, których zadaniem jest funkcja doradcza i wspomaganie kierowników liniowych specjalistyczny wiedzy.
Delegowanie oznacza, że menadżer przydziela zadanie wraz ze zwiyzany z nim odpowiedzialnościy i uprawnieniami pracownikowi w taki sposób, że od tej pory menedżer nie jest bezpośrednio zaangażowany w dane zadanie. Zadanie to jednak wciyż pozostaje w obszarze odpowiedzialności menedżera, który nie może uciec przed odpowiedzialnościy za wynik osiygnięty przez pracownika.
Decentralizacja to proces delegowania władzy i uprawnień z wyższych na niższe szczeble zarzydzania.
5.3tiT/Xh/r^v nirfoinalne .
Każda organizacja poza formalnymi strukturami posiada również nieformalne struktury. Badacze organizacji wprowadzili semantykę i w tej dziedzinie.
Poc żytek badań nad nie formalnymi strukturami zapoczytkowai E. Mayo, co dało pocżytek budowy szkoły ^^human rei ations". W trakcie badań w zakładach należycych do Western Electric Company w Chicago zauważono, że w grupie eksperymentalne j po j awi ła się tendencja wzrostu wydajności pracy niezależna od jakichkolwiek fizycznych zmian pracy. Analiza tych zachował! pozwoliła stwierdzić, że powstała grupa o charakterze nie formalnym, która wywiera silny presję na swoich członków, poprzez system wypracowanych norm.
Ner sjstou oddzłeJLyrjoji jy±c£otmlnyck shładaję się:
Stosunki osobiste komunikowanie się.
Sł>kuliuŁy organizacyjne nieformalne wzory postępowania w ramach zarówno własnych, jak i obcych grup.
GaL-Mpy nieformalne element pośredniczycy pomiędzy człowiekiem a organizacjy, wyróżnia je nieformalny charakter przywódca, sankcji czy też celu.
Nie formalne grupy ma jy swoje struktury. Składajy się na nie pewne elementy takie jak:
Struhtma roił zestaw ról i stosunków między nimi zdefiniowanych i akceptowanych przez cały grupę.
Normy zachowania, które grapa akceptuje i egzekwuje je od swoich członków, f^polstosc mówiyca o lojalności między soby oraz zaangażowani a się w sprawy grupy.
PrzyvjbdLzŁv*o nieformalne jest to osoba, która angażuje się w działania przywódcze, ale formalnie nikt jej nie nadał takich praw.
\7 trahde tvx>rzenla organizacji należy ponięiać o: