3582459753

Hybrydyzacja

Jak widzisz na powyższej grafice - elektron może przejść z orbitalu s na orbital p. Każdy z nich ma inny kształt i inne właściwości. Dlatego w momencie promocji, dochodzi do zhybrydyzowania orbitali, czyli „wymieszania” - ujednolicenia ich energii i kształtu. W efekcie zamiast dwóch orbitali otrzymujemy jeden nowy, tzw. orbital zhybrydyzowany. Możemy to przedstawić graficznie, tak jak poniżej.

o rnr

Węgiel* - stan wzbudzony:

1 s orbital zhybrydyzowany sp

W zależności od tego ile i jakie orbitale biorą udział w hybrydyzacji wyróżnia się wiele typów orbitali zhybrydyzowanych; główne z nich to:

sp - orbital powstał z hybrydyzacji jednego orbitala s i jednego orbitala p sp¹ - powstał z hybrydyzacji orbitala s i dwóch orbitali p sp³ - z orbitala s i trzech orbitali p

Orbitale zhybrydyzowane biorą udział w tworzeniu wiązań między cząsteczkami. O cząsteczce, która posiada orbitale zhybrydyzowane mówi się, że sama jest zhybrydyzowana. W zależności od tego jakie typy orbitali posiada (sp, sp¹, itd.) można przewidzieć jej kształt.

Typ hybrydyzacji	Nazwa hybrydyzacji	Schemat cząsteczki	Nazwa kształtu cząsteczki	Kąt pomiędzy Ugandami^2 w cząsteczce
sp	dygonalna	• • *	liniowa (2 atomy, żaden z nich nie jest ligandem, ani atomem centralnym)	180°
sp^1	trygonalna		trójkątny równoboczny (3 ligandy)	120°
			tetraedr (4 ligandy)	109°
sp^3	tetraedryczna (tetragonalna)		piramida trygonalna (3 ligandy)	106°
			kątowa (2 ligandy)	104°

Jak widać w powyższej tabelce, cząsteczka o hybrydyzacji sp³ może przyjmować trzy różne kształty, a w każdym z nich kąt pomiędzy ligandami jest inny - jest to spowodowane obecnościom

37

1

wody atomem centralnym jest tlen, a jego ligandami dwa atomy wodoru.

2

Ugand - tzw. podstawniki, to atomy połączone z atomem centralnym, który stanowi centrum związku. Na przykład w cząsteczce