3582468666

1. Karta Narodów Zjednoczonych i zasady prawa międzynarodowego

26 VI 1945 r., San Francisco - utworzenie organizacji międzynarodowej o charakterze powszechnym i celach ogólnych - ONZ.

•    Reguluje m.in.: strukturę, organizację- cele, funkcje. zasady, działanie, proces prawotwórczy ONZ.

•    Jest swego rodzaju konstytucją.

/. Z KNZ wynika, że jest to najważniejszy traktat prawa międzynarodowego. Określa zasady prawa międzynarodowego i zasady działania ONZ. Te zasady odnoszą się do wszystkich płaszczyzn stosunków między państwami - uniwersalne zastosowanie.

3. Stypulacja karty rozstrzyga o pierwszeństwie w przypadku kolizji między postanowieniami karty a innymi zobowiązaniami wynikającymi z innych umów międzynarodowych (art. 103).

4. Na każdym państwie członkowskim spoczywa obowiązek rejestracji w sekretariacie ONZ umów międzynarodowych, których jest stroną. Sankcja - bez rejestracji strona nie może powoływać się na postanowienia karty.

5. Jest przykładem umowy, która nakłada obowiązki na państwa trzecie - poza ONZ. Art. 2 p. 6 - państwa nie będące członkami ONZ, mają obowiązek kierowania się zasadami karty w zakresie niezbędnym dla utrzymania pokoju i bezpieczeństwa narodowego.

6. Z mocy KNZ, jeden z głównych organów - Rada Bezpieczeństwa (która głównie odpowiada za utrzymanie pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego), władna jest do stosowania sankcji międzynarodowych, które są istotą rozdziału VII -> „Akcja w razie zagrożenia, naruszenia pokoju bądź aktu agresji”.

(Ogólne, podstawowe) Zasady prawa międzynarodowego

Można je określić jako reguły postępowania o charakterze przewodnim w stosunku międzynarodowym, które dotyczą, jednocześnie same nie będąc w relacji podporządkowania wobec wszystkich innych norm odnoszących się do tego zakresu.

Normy, które mają nadrzędną pozycję w stosunku do innych norm.

Można mówić o nich w sensie informacyjnym - jako propozycję doktrynalną albo jako konsekwencji logicznej pewnych norm.

Są to najważniejsze normy dla całego systemu prawa międzynarodowego, te zasady określa się jako ius cogens - prawo bezwzględnie obowiązujące.

Prawo międzynarodowe jest takim systemem normatywnym, gdzie państwa tworzą normy tego prawa, wyrażając w określony sposób swoja zgodną wolę.

Jest rezultatem porozumienia, wspólnej uzgodnionej woli państw.

Państwa to najważniejsze i najstarsze podmioty prawa międzynarodowego.

Swoboda woli jest ograniczona - ius cogens zakreśla granicę porozumiewania się państw. Nie może dochodzić do sytuacji, aby prawo względnie obowiązujące (ius dispositirum) było sprzeczne do ius cogens, musi mu podlegać.

Wolność porozumiewania ma więc swoją granicę.

To właśnie KNZ określa ius cogens.