3582468708

1. Wstęp teoretyczny

Wodożądność spoiwa - ilość wody niezbędnej do otrzymania zaczynu o konstystencji normowej, wg badania na aparacie Vicata. Wodożądność cementu i innych spoiw wyraża się w porcentach do masy spoiwa. W tabeli podano wodożadności różnych cementów.

Tabela 1. Wodożądnść cementów w zależności od jego rodzaju

Wodożądność

[%]

24+28

28+32

26+32

30+40

23+28

30+60

28+40

Nazwa spoiwa

Cement portlandzki CEM I

Cement portlandzki wieloskładnikowy CEM Ił

Cement hutniczy CEM III

Cement pucolanowy CEM IV

Cement glinowy

Cement wapienno - pucolanowy Cement wapienno - żużlowy

Wodożądność cementów jest większa od ilości wody niezbędnej do hydratacji minerałów klinkieru cementowego. Nadmiar wody podwyższa porowatość stwardniałego zaczynu cementowego i zapraw.

Wodożądność cementu zależy od wielu czynników, w tym także od jego składu mineralnego. Im cementy zawierają więcej glinianów wapniowych, tym wyższa jest ich wodożądność. Wodożądność cementów wzrasta wraz z jeho rozdrobnieniem.

Podwyższeniu wodożądności sprzyja także wprowadzenie do cementu dodatków mineralnych, np. Żużli wielkopiecowych czy popiołów lotnych. Wodożądność cementów można regulować w znaczym zakresie za pomocą domieszek chemicznych (plastyfikatorów i superplastyfikatorów).

Zaprawa - mieszanina spoiw i drobnoziarnistych kruszyw z wodą i z dodatkami.

Zaczyn - mieszanina spoiwa (gipsu lub cementu) z wodą.

Ze względu na wytrzymałość wyróżniamy 3 klasy cementów powszechnego użytku wg PN-EN 197-1:2012 :

-    Klasa 32,5 (od 32,5 do 52,5 MPa)

-    Klasa 42,5 (od 42,5 do 62,5 MPa)

-    Klasa 52,5 (od 52,5 MPA)

Ze względu na wytrzymałość wczesną (po 2 lub 7 dniach), klasa cementu dodatkowo oznaczona jest symbolem literowym:

-    L - cement o niskiej wytrzymałości wczesnej

-    N - cement o normalnej wytrzymałości wczesnej

-    R - cement o wysokiej wytrzymałości wczesnej