3582468808

14. POMIARY OSCYLOSKOPEM

16.1 Oscyloskop analogowy

Oscyloskop jest najbardziej uniwersalnym elektronicznym przyrządem pomiarowym, stosowanym do pomiarów i badań różnorodnych okresowych i nieokresowych przebiegów elektrycznych, a przy zastosowaniu odpowiednich przetworników, także wielkości nieelektrycznych.

Ze względu na budowę i sposób zobrazowania badanych sygnałów oscyloskopy dzielimy na analogowe (klasyczne) oraz cyfrowe. Uproszczony schemat blokowy oscyloskopu analogowego przedstawiono na rys. 16.1

Rys 16.1 Schemat blokowy oscyloskopu analogowego[2].

Badany sygnał jest doprowadzony do płytek Y lampy poprzez dzielnik napięcia DNy i wzmacniacz pomiarowy Wy. Wzmacniacz ten ma regulowany i kalibrowany współczynnik wzmocnienia, co umożliwia określenie amplitudy sygnału badanego na podstawie pomiaru amplitudy sygnału obserwowanego na ekranie oscyloskopu.

W celu obserwacji przebiegów w funkcji czasu (przeł. P w pozycji 1) do płytek odchylania poziomego X musi być doprowadzone napięcie narastające liniowo w czasie wytwarzane w generatorze podstawy czasu GNP.

Aby obraz na ekranie oscyloskopu był stabilny, moment wyzwalania napięcia piłokształtnego w generatorze GNP musi być synchronizowany za pomocą sygnału badanego lub też z zewnętrznego źródła synchronizacji.

W przypadku konieczności obserwacji wzajemnej zależności dwóch sygnałów (przeł. P w pozycji 2) drugi sygnał doprowadza się do płytek X poprzez dzielnik napięcia DNx oraz wzmacniacz Wx. Blok UF jest układem formującym ujemne impulsy doprowadzane do siatki lampy, w celu wygaszenia plamki świetlnej w czasie powrotu.

Oscyloskop jest zasilany z dwóch zasilaczy napięcia stałego; Zi - wysokonapięciowego zasilającego siatkę i anody lampy przez dzielnik DN; Z2 - niskonapięciowego zasilającego pozostałe układy.