3582468965

II wykład i8.io.20i7r.

Procesom rozwoju towarzyszą przeszkody, bariery, czyli zjawiska uznane za niepożądane. Utrudniają one funkcjonowanie człowieka. Skutkiem jest ograniczone osiąganie satysfakcji życiowej, w konsekwencji jakości życia.

Polityka społeczna - działalność państwa, samorządów, organizacji pozarządowych. Ma na celu poprawę położenia materialnego, ochronę przed różnymi czynnikami ryzyka, wyrównywanie szans życiowych tych grup społecznych, które są najsłabsze pod względem ekonomicznym i socjalnym. Aby była skuteczna, wymaga rzetelnej diagnozy.

Kwestie społeczne - we współczesnej literaturze naukowej interpretuje się je jako wyróżnioną grupę szczególnie dotkliwych problemów społecznych, które wymagają rozwiązywania, ponieważ stanowią istotne zagrożenie układu społecznego dla potencjału kulturalnego, dla gospodarki, dla narodu. To nie jest norma, z tym trzeba walczyć, temu trzeba przeciwdziałać i skutecznie je eliminować, a głównie eliminować ich skutki.

Jak charakteryzuje się kwestie społeczne? Stosuje się określenie dysfunkcjonalność, nierówność, sprzeczność, dolegliwość, niewydolność i wiele innych. Natomiast jeśli odnosi się te problemy do konkretnych środowisk, sytuacji, instytucji to pojawiają się takie pojęcia. Większość ich odzwierciedla brak STANU RÓWNOWAGI SPOŁECZNEJ. Jest to najbardziej kłopotliwe i przykre, stan ten nie ma przejściowego charakteru, istnieje stale. Może zmieniać się tylko natężenie i charakter ich.

Źródła, mechanizmy powstawania zjawisk: Socjologie uważają że są one w wadliwych zasadach życia i mechanizmach regulowania życia zbiorowego.

I Każda kwestia społeczna jest uwikłana w sieć rozmaitych, rozbieżnych, czasami sprzecznych interesów.

Zła kondycja jednych grup społecznych może być źródłem korzyści dla innych.

W konsekwencji tworzą się nierówności społeczne, poczucie niesprawiedliwości i konflikt społeczny.

Na masową skalę występują trudne sytuacje w życiu jednostek i grup. One utrwalają upośledzenie niektórych środowisk, grup. Oe się kumulują, maja szeroki zasięg, są długotrwałe, trudno je wyeliminować, następuje często takie dziedziczenie tych zjawisk z pokolenia na pokolenie.

Są różne sposoby identyfikowania i klasyfikowania tych zjawisk:

1)    kryterium przedmiotowe - interesuje nas odpowiedź na pytanie, zaspokojenie których potrzeb jest blokowane, bądź ograniczone (kwestia ubóstwa, bezrobocia, tzw. kwestia ochrony zdrowia)

2)    kryterium podmiotowe - interesuje nas odpowiedź na pytanie, czyje potrzeby są blokowane (kwestie społeczne, kwestia ludzi starszych, kwestia rolników, emigrantów, mniejszości narodowych)

3)    uwzględnia zasięg przestrzenny - kwestie, które rozpatruje się w skali lokalnej, regionalnej, ogólnokrajowej, międzynarodowej, globalnej

4)    kryterium uwzględniające liczebność populacji

5)    kryterium dotyczące stopnia dotkliwości kwestii społecznych - umiarkowana, intensywna, krytyczna Rozwiązywanie tych kwestii:

Długotrwale i uporczywe.

Systematyczne prowadzenie badan naukowych. Trzeba to traktować, jako problemy wymagające rozwiązania. Podstawowym warunkiem jest po pierwsze, świadomość przyczyn powstawania tych zjawisk, ich mechanizmów i ciągłego ich poznawania. Z drugiej strony też świadomość całego społeczeństwa, świadomość możliwości i umiejętności przeciwdziałania im. Równie ważna jest etnologia czyli poznawania przyczyn i źródeł zjawisk, oraz profilaktyka -umiejętność przeciwdziałania czemuś.

Ważne jest aktywne podejście do kwestii społecznych.

Rozwiązywanie tych kwestii często wykracza poza możliwości jednostek, czy grup, których te zjawiska dotyczą. Stąd kwestie społeczne są istotnym zadaniem dla państwa - podnoszenie kwalifikacji, kompetencji społecznych, wzrost wydajności pracy, zapewnienie szeroko rozumianego ładu społecznego.

Stanowią współzależne zagrożenia, są ze sobą często powiązane. Te zjawiska współwystępują ze sobą, albo warunkują się. Uwzględniać trzeba ich uwarunkowania krótkookresowe i długookresowe i zmiany dokonujące się w tym zakresie.