3582468986

Łucja Barej Elżbieta Gontarz Aneta Szulc

10.04.2019r. Wrocław Mgr inż. Sebastian Balicki

LABOLATORIUM TECHNOLOGII SURF AKT ANTÓW I - SPRAWOZDANIE

ĆWICZENIE A

Wytwarzanie surfaktantu anionoaktywnego typu soli sodowej siarczanu n-alkilowego.

Aparatura i szkło:		2. Odczynniki i roztwory:
Zlewka o pojemności 250ml	- lszt.	• Alkohol n-decylowy	- 15,98g,
Zlewka o pojemności lOOml	- lszt.	• Kwas siarkowy 96%	- 20,3 8g,
Termometr alkoholowy do 200°C	- lszt.	• 25% roztwór NaOH	- ok.60ml.
Plastikowy pojemnik na surfaktant	- lszt.	• Papierek wskaźnikowy	- 4 szt.
Szklana bagietka	- lszt.
Garnek z wodą i lodem	- lszt.
Reakcja:
C10H21OH + H2SO4 *		* C10H21SO4H + H’0
C1C1H21SO4H + NaOH ^		* CioH2iS04Na + H2O
	^C10H21OH'	-158 gl mol
	M H2S04~	-96g/mol
	M cioh22oso3h~ 239 g 1 mol
	lmol C10H2.OH........	■— 1 mol C10H22SO4H
	15,98g---------	— m(

4. Schemat aparatury:

pipeta zlewka z kwasem garnek z lodem siarkowym 96%    /

termometr

5. Przebieg syntezy i obserwacje.

•    W zważonej uprzednio zlewce o pojemności 250 ml naważono 15,98g alkoholu n-decylowego, a w zlewce o pojemności lOOml 20,38g kwasu siarkowego 96%.

•    Kolejno wkraplano ostrożnie do alkoholu n-decylowego po 2-3 krople kwasu siarkowego i intensywnie mieszano.

•    Podczas całego procesu wkraplania kwasu kontrolowano wartość temperatury, aby nie przekroczyła ona wskazania 23°C. Gdy temperatura niebezpiecznie zbliżała się do tej wartości ochładzano mieszaninę w garnku z lodem.

•    W pewnym momencie, gdy została wkroplona około połowa objętości kwasu siarkowego zauważono, że nasz roztwór z bezbarwnej barwy zabarwił się na delikatnie słomkowy. Stało się tak ponieważ doszło do przechłodzenia roztworu (17°C) i rozpoczęcia niechcianej reakcji ubocznej.

•    Podczas dalszego wkraplania z każdą porcją kwasu siarkowego zaobserwowano ciemnienie roztworu, aż do barwy jasno brunatnej oraz jego zgęstnienie.

•    Po wkropleniu całej ilości kwasu siarkowego wykonano próbę mętnienia. Do probówki nalano ok. 3ml ciepłej wody kranowej i dodano kroplę naszego roztworu i zauważono jej zmętnienie. Nastąpił etap dalszego mieszania mieszaniny przez kolejne 10 minut oraz ponowne wykonanie próby. Tym razem nasza próbka pieniła się i nie była mętna co oznaczało zakończenie rekcji.

•    Następnie rozpoczęto proces neutralizacji. W tym celu do naszej gęstej mieszaniny o jasnobrązowej barwie rozpoczęto proces powolnego wkraplania 25% roztworu wodorotlenku sodu, badając przy tym od czasu do czasu